หลวงพิศณุเสนี  หรือเรียกกันทั่วไปว่า หลวงเพ็ดฉลู  นามเดิมทองอยู่  เป็นบุตรพระยาพิพัฒโกษา (อ้น)  หลวงพิศณุเสนีเป็นข้าหลวงเดิมในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  เมื่อเสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติแล้ว  ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เป็นขุนวิเวกสงคราม  ตำแหน่งปลัดกรมกลองชนะขวา  แล้วทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เลื่อนขึ้นเป็นหลวงพิศณุเสนี  เจ้ากรมกลองชนะซ้าย  เป็นผู้ที่มีความสามารถหลายอย่าง  ทั้งการขับเสภา แต่งเสภา และบอกปี่พาทย์  สันทัดในทางขับเสภาตอนขุนแผนรบเมืองเชียงใหม่ นับถือกันเป็นครูใหญ่ในกระบวนเสภามาจนถึงรัชกาลที่ 5

ในรัชกาลที่ 5  ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เลื่อนเป็นพระราชมานู  เจ้ากรมกลองชนะขวา เมื่อพ.ศ. 2434  มีเรื่องเล่ากันว่า  ครั้งหนึ่งในงานโกนจุก  เจ้าของงานมีพวกพ้องเป็นนายวงปี่พาทย์  แต่เป็นวงที่เพิ่งหัดขึ้นใหม่  พอทำเพลงประโคมพระสวดมนต์ฉันเช้าได้  นายวงปี่พาทย์เข้าใจว่าจะมีแต่สวดมนต์ฉันเช้าจึงรับเอาปี่พาทย์ไปช่วยงาน  แต่เมื่อสวดมนต์จบแล้ว  เห็นพระราชมานูมางาน  จึงทราบว่าเจ้าของงานจะมีเสภา  ก็ตกใจ  ด้วยคนขับเป็นครูสำคัญ  ไม่รู้จะทำอย่างไร  จึงแอบคลานเข้าไปกราบพระราชมานูบอกว่า  “ใต้เท้าได้โปรดด้วยปี่พาทย์ผมพึ่งหัด”  พระราชมานูหันมาถามว่า  “ทำเพลงอะไรได้บ้าง”  นายวงบอกว่า  “ได้แต่จระเข้หางยาวเพลงเดียวเท่านั้นแหละขอรับ”  พระราชมานูพยักหน้าแล้วก็นิ่งอยู่  เสภาค่ำวันนั้นขับๆ ไปแล้ว  พระราชมานูก็หันลงส่งเพลงจระเข้หางยาวส่งแต่เพลงเดียวตลอดทั้งคืน  ปล่อยปี่พาทย์รอดตัวมาได้

 พระราชมานูถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2435  อายุได้ 75 ปี

ดำรงราชานุภาพ, พระเจ้าบรมวงศเธอ กรมพระ.  ตำนาน.  กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ไท, 2468. (ทรงพระนิพนธ์ใหม่สำหรับหนังสือบทเสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ  ซึ่งพิมพ์ครั้งที่ 2)

ราชกิจจานุเบกษา ร.ศ.110  เล่ม 8.

ราชกิจจานุเบกษา ร.ศ.111  เล่ม 9.