พระเจ้ากาหลิบเป็นตัวละครในบทละครเรื่องอาบูหะซัน  เป็นกษัตริย์ครองเมืองอาหรับ  

 

พระเจ้ากาหลิบทรงรักสนุกและมักจะปลอมเป็นชาวเมืองไปสังเกตความเป็นอยู่และรับฟังปัญหาต่างๆ ของราษฎร วันหนึ่งพระเจ้ากาหลิบปลอมพระองค์เสด็จไปถึงเชิงสะพานแห่งหนึ่งที่กลางเมือง  ได้ทรงพบอาบูหะซัน* ซึ่งจำได้ว่าพระองค์เคยเป็นเหตุให้ตนต้องประสบเคราะห์ร้ายถูกลงโทษเฆี่ยนตี  พระองค์ขอโทษและขอให้อาบูหะซันพาไปบ้าน  ขณะที่ทั้งสองกินอาหารและเสพสุรากันอยู่  พระเจ้ากาหลิบก็ทรงลอบวางยาอาบูหะซัน  แล้วให้ผู้ติดตามหามร่างอาบูหะซันเข้าไปในวัง  ให้นางกำนัลเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบูหะซันเป็นเครื่องทรงกษัตริย์ และให้คอยเฝ้าถวายงาน

 

เมื่ออาบูหะซันรู้สึกตัวและหลงเชื่อว่าตนเป็นกษัตริย์ก็ลุกขึ้นเต้นรำกับนางกำนัลอย่างสนุกสนาน  พระเจ้ากาหลิบซึ่งแอบดูอยู่ทรงขันท่าทางแปลกๆ ของอาบูหะซันจึงสรวลเสียงดังแล้วแสดงพระองค์ และเล่าแผนการทั้งหมดให้ฟัง  พระเจ้ากาหลิบโปรดให้อาบูหะซันรับราชการในวัง โดยทรงอนุญาตตามคำขอของอาบูหะซันว่าขอให้ตนเข้าเฝ้าได้ทุกเวลา  พระองค์ทรงจัดการให้อาบูหะซันแต่งงานกับอัวดัด* นางกำนัลของพระมเหสี  แล้วประทานทรัพย์สินให้มากมาย

 

อาบูหะซันใช้จ่ายเงินจนหมด  เมื่อพ่อค้าที่เป็นเจ้าหนี้มาทวงเงิน  อาบูหะซันไม่มีเงินจ่ายให้ จึงคิดอุบายไปทูลพระเจ้ากาหลิบว่านางอัวดัดตาย  พระองค์ทรงสงสารจึงประทานผ้าห่อศพและทองร้อยลิ่มให้เป็นค่าทำศพ  ฝ่ายพระมเหสีซึ่งหลงกลนางอัวดัดที่มาทูลว่าสามีตาย ก็ได้ประทานผ้าห่อศพและทองร้อยลิ่มให้นางไปเช่นกัน  เมื่อพระเจ้ากาหลิบทรงพบพระมเหสีก็ทรงปลอบที่พระนางต้องสูญเสียนางกำนัลคือนางอัวดัด  พระมเหสีก็ทรงแย้งว่านางอัวดัดไม่ได้ตาย  พระเจ้ากาหลิบกับพระมเหสีจึงเถียงกันว่าผู้ใดตาย  พระเจ้ากาหลิบทรงส่งเมศเรอ*ขุนนางผู้ใหญ่ไปดูให้แน่  เมศเรอเห็นนางอัวดัดนอนอยู่ในโลงก็กลับมาทูลพระเจ้ากาหลิบ  พระมเหสีไม่ทรงเชื่อจึงให้แม่นมไปดูอีกที  แม่นมเห็นอาบูหะซันนอนอยู่ในโลงก็กลับมาทูลพระมเหสี  ทั้งสองพระองค์จึงเสด็จไปดู  เมื่อพบว่าทั้งอาบูหะซันและนางอัวดัดนอนตายอยู่  พระเจ้ากาหลิบก็ทรงประกาศว่าหากใครบอกได้ว่าใครตายก่อนจะได้ทองพันลิ่ม  อาบูหะซันจึงลุกขึ้นมาทูลว่าตนเองตายก่อนจึงได้รับทองเป็นรางวัล  พระเจ้ากาหลิบทรงเอ็นดูอาบูหะซันมากจึงไม่ทรงถือโทษ  ฝ่ายพระมเหสีก็โปรดนางอัวดัดจึงประทานทองพันลิ่มให้นางเช่นกัน