TLD-003-1537
ตะเกิง, เมือง 2 (ชื่อสถานที่)
ตะเกิงเป็นเมืองในเรื่องราชาธิราช เป็นที่ประดิษฐานพระบรมธาตุพระพุทธเจ้า 4 พระองค์ ที่เมืองนี้มีห้วย 4 แห่ง เป็นเมืองที่มีความอุดมสมบูรณ์ มีความสำคัญเนื่องจากเป็นเมืองที่พระเจ้าราชาธิราช*
เมื่อครั้งเป็นพระยาน้อย*ได้เสด็จหนีภัยจากพระมหาเทวี*มาประทับและตั้งตนเป็นใหญ่ ณ เมืองนี้ มูลเหตุที่พระยาน้อยเสด็จมาเมืองตะเกิง เพราะรู้ว่าตนถูกพระมหาเทวีและสมิงมราหู*ปองร้าย พระยาน้อยจึงปรึกษากับมังกันจี*ว่าควรจะหนีไปที่ใดระหว่างเมืองเมาะตะมะ*กับเมืองตะเกิง มังกันจีให้แต่งเครื่องพลีกรรมบวงสรวงเทวดาประจำประตูเมืองทั้ง 8 ทิศ ให้แสดงเหตุให้ประจักษ์ ปรากฏว่าเทวดาทั้ง 8 ทิศแสดงนิมิตให้พระยาน้อยหนีไปเมืองตะเกิง พระยาน้อยพร้อมด้วยมังกันจี พ่ออู่หมอเฒ่า*และทหารอีก 160 คนก็หนีออกจากเมืองพะโค*ไปเมืองตะเกิง เมื่อพระยาน้อยเสด็จไปนมัสการพระบรมธาตุมุนาถซึ่งอยู่นอกเมืองได้ทรงพบนางเม้ยมะนิก*แม่ค้าแป้งน้ำมันภรรยาของมะจัดคิดถึง* พระยาน้อยได้นางเป็นชายา พระยาน้อยทรงเห็นว่าเมืองตะเกิงเป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์สามารถเป็นแหล่งพักพิงได้ในยามเพลี่ยงพล้ำการสงคราม จึงให้อาจารย์มะเปง*สึกออกมา แล้วตั้งเป็นพระยาอินทโยธา*ทำหน้าที่เป็นผู้รักษาเมือง
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory