พระเจ้าบุนอ๋อง หรือกีเซียง*เป็นตัวละครในเรื่องห้องสิน เป็นเจ้าเมืองไซรกี* เมื่อพระเจ้าติวอ๋อง*ต้องการให้เชาฮู*ถวายนางขันกี*ผู้เป็นบุตรี เชาฮูไม่ยอมทั้งยังหนีกลับเมือง พระเจ้าติวอ๋องทราบก็กริ้ว จึงให้ซ่องเฮ่าเฮ้า*เจ้าเมืองปักเป๊กเฮ้า*กับกีเซียง*เจ้าเมืองใส้เป๊กเฮ้า*ยกทัพไปตีเมืองกีจิว*จับตัวเชาฮู ซ่องเฮ่าเฮ้ารีบยกทัพไปแต่ไม่สามารถจับเชาฮูได้ ต่อมากีเซียงจึงมีจดหมายไปถึงเชาฮูให้ยอมถวายนางขันกี พระเจ้าติวอ๋องให้งกจงฮู* เกียงฮวนฌ้อ* ซ่องเฮ่าเฮ้า และกีเซียงมาเฝ้า ณ เมืองจิวโก๋* แล้ววางแผนจะประหารเจ้าเมืองทั้ง 7 คน แต่ขุนนางทัดทานไม่ให้ประหาร พระเจ้าติวอ๋องยืนกรานให้ประหารงกจงฮู และเกียงฮวนฌ้อ ทั้งให้จำขังกีเซียงไว้ไม่ให้กลับเมือง ส่วนซ่องเฮ่าเฮ้านั้นยกโทษให้เพราะเป็นคนซื่อสัตย์และมีความดีความชอบ

ต่อมาเมื่อกองจูเป๊กอิบโค้*บุตรของกีเซียงนำของมีค่ามาถวายพระเจ้าติวอ๋องเพื่อช่วยกีเซียงผู้เป็นบิดาให้พ้นผิด นางขันกีได้ทำอุบายให้พระเจ้าติวอ๋องฆ่ากองจูเป๊กอิบโค้ แล้วเชือดเอาเนื้อของกองจูเป๊กอิบโค้มาทำไส้ขนมเปียไปให้กีเซียงกิน กีเซียงรู้ว่าเป็นเนื้อบุตรแต่ต้องยอมกิน ต่อมากีเซียงได้รับอภัยโทษเพราะขุนนางทูลว่ากีเซียงเป็นคนซื่อตรงและเสนอให้ตั้งกีเซียงเป็นบุนอ๋อง*ไปครองเมืองไซรกี

ภายหลังขุนนางคนหนึ่งชื่ออึ้งปวยฮอ*เตือนบุนอ๋องว่าอาจจะมีอันตรายได้ เพราะพระเจ้าติวอ๋องเชื่อฟังขุนนางสอพลอ อึ้งปวยฮ้อได้ช่วยให้บุนอ๋องหนีกลับเมืองไซรกีได้ เมื่อบุนอ๋องกลับไปถึงเมืองไซรกีได้สร้างลกไต๋สำหรับบูชาเทวดาและเสี่ยงทาย จากนั้นจึงให้ขุดสระไว้คู่กัน ขณะที่ขุดสระนั้นคนงานขุดพบกระดูกคนตายก็จะนำไปทิ้ง บุนอ๋องเห็นจึงถามว่าที่ขุดขึ้นมาคืออะไร คนเหล่านั้นบอกว่ากระดูกคนตาย บุนอ๋องก็ให้เก็บมากองไว้ คนทั้งปวงจึงสรรเสริญว่าแม้แต่กระดูกคนตาย บุนอ๋องยังมีใจกรุณาเหมือนบิดารักบุตร

ต่อมาบุนอ๋องฝันว่าเสือคิ้วขาวมีปีกขึ้นไปถึงที่นอน ซันงีเสง*ทำนายว่าจะได้คนมีปัญญามาอยู่ด้วย บุนอ๋องจึงเดินทางไปหาผู้มีปัญญาและได้พบเกียงจูแหย*ที่นั่งตกปลาอยู่ ณ ริมแม่น้ำผวนเข*จึงเชิญมาเป็นอัครมหาเสนาบดีว่าราชการทั้งฝ่ายทหารและพลเรือน ต่อมาเกียงจูแหยเสนอให้บุนอ๋องยกทัพไปปราบซ่องเฮ่าเฮ้า ณ เมืองปักเป๊กเฮ้า

ครั้นบุนอ๋องปราบซ่องเฮ่าเฮ้าได้สำเร็จแล้ว ก็ยกทัพกลับเมื่อมาถึงเมืองก็ประชวรหนัก บุนอ๋องสิ้นชีวิตเมื่ออายุได้ 97 ปี เกียงจูแหยจึงยกกีฮวด*บุตรของบุนอ๋องเป็นพระเจ้าบูอ๋อง