TLD-003-2289

บูอ๋อง, พระเจ้า (ชื่อตัวละคร)

ห้องสิน, พงศาวดาร  

พระเจ้าบูอ๋อง หรือจิวบูอ๋อง*เป็นตัวละครในเรื่องห้องสิน มีพระนามเดิมว่า กีฮวด* เป็นบุตรชายของกีเซียง* ผู้เป็นพระเจ้าบุนอ๋อง*กับนางไทยิม*เป็นมารดา

ภายหลังจากที่พระเจ้าบุนอ๋องไปกำจัดซ่องเฮ่าเฮ้า*เจ้าเมืองปักเป๊กเฮ้า*แล้ว ตั้งแต่เห็นศีรษะของซ่องเฮ่าเฮ้ากับซ่องเอ๋งปิว*ก็ไม่สบายใจล้มป่วยลงเมื่อโรคหนักขึ้น บุนอ๋องจึงเดินทางกลับเมืองไซรกี*

ครั้นเกียงจูแหยเดินทางมาเยี่ยม พระเจ้าบุนอ๋องได้ฝากฝังกีฮวดกับเกียงจูแหย* ให้ถือเสมือนเป็นบุตรของเกียงจูแหยแล้วเรียกกีฮวดมาคำนับพร้อมทั้งสั่งว่าให้ฝากตัวกับอาจารย์ อาจารย์จะว่ากล่าวสิ่งใดก็ให้เชื่อฟังจะได้มีความสุข

ครั้นพระเจ้าบุนอ๋องตายแล้วเกียงจูแหยจึงคิดกับกีฮวดนำศพบุนอ๋องไปฝังไว้ตามบรรดาศักดิ์ เกียงจูแหยตั้งกีฮวดเป็นบูอ๋องสืบต่อจากบิดา บูอ๋องก็จัดการบ้านเมืองตามขนบธรรมเนียมของบิดาสืบมา เมื่อบุนไทสือ*ยกทัพมาตีเมืองไซรกี เตียวเทียนกุ๋น*ได้ตั้งค่ายกลอังแซติ้น*ขึ้น เหยียนเต๋งโตหยินจึงบอกกับเกียงจูแหยว่าค่ายกลนี้ต้องให้ผู้มีบุญไปทำลาย เกียงจูแหยถามว่าใครเป็นผู้มีบุญ เหยียนเต๋งโตหยิน*ตอบว่าบูอ๋อง แล้วเชิญบูอ๋องออกมาทำลายค่ายกล เหยียนเต๋งโตหยินได้ให้โลเฉีย*กับหลุยจินจู๊*ตามไปรักษาบูอ๋อง เมื่อเข้าไปในค่ายกล บูอ๋อง โลเฉีย และหลุยจินจู๊ตกลงในบ่อ ค่ายอังแซติ้นก็เกิดควันขึ้น เกียงจูแหยถามเหยียนเต๋งโตหยิน เหยียนเต๋งโตหยินได้ความว่าบูอ๋องคงเสียทีข้าศึกแต่ อีกร้อยวันจะสิ้นเคราะห์กลับมาได้เพราะมีบุญมาก

เวลาผ่านไปเก้าสิบกว่าวัน เกียงจูแหยไปบอกให้เหยียนเต๋งโตหยินทำลายค่ายกลอังแซติ้น เหยียนเต๋งโตหยินจึงให้น่ำเก๊กเชียงอ๋อง*กับแปะเฮาะท่องจือ*ไปทำลายค่ายกล เมื่อทำลายค่ายแล้วได้ช่วยโลเฉียกับหลุยจินจู๊ให้ฟื้นขึ้น พบว่าบูอ๋องตายแล้ว เกียงจูแหยก็กอดศพร้องไห้เสียใจ เหยียนเตงโตหยินจึงว่าบูอ๋องไม่ตายแต่เคราะห์ร้ายร้อยวันเท่านั้น แล้วเอายาวิเศษละลายน้ำกรอกเข้าไปในปาก บูอ๋องก็ฟื้นขึ้นดังเดิม หลังจากที่เกียงจูแหยเอาชนะทหารเอกของพระเจ้าติวอ๋อง*ที่ยกมาตีเมืองไซรกีได้แล้ว เกียงจูแหยเห็นว่าได้ทหารมีฝีมือเป็นจำนวนมากแล้ว จึงไปทูลบูอ๋องว่าทางฝ่ายพระเจ้าติวอ๋องอ่อนกำลังลงแล้วถ้าไปตีเมืองจิวโก๋จะได้โดยง่าย

เมื่อแรกบูอ๋องตรัสห้ามเกียงจูแหยว่าไม่ควรไปตีเมืองจิวโก๋ แต่ครั้นบูอ๋องเห็นว่าทหารทั้งปวงเห็นพร้อมกันแล้ว บูอ๋องจึงว่าแล้วแต่เกียงจูแหยจะคิดอ่าน บูอ๋องตั้งเกียงจูแหยเป็นแม่ทัพถืออาญาสิทธิ์ ส่วนบูอ๋องเป็นจอมทัพยกทัพไปตีเมืองจิวโก๋ เกียงจูแหยกับบูอ๋องนำทัพมาตีเมืองจิวโก๋* เกียงจูแหยสามารถฆ่านางขันกี* นางฮีบี* และนางอึ้งกุยหยิน*ได้ พระเจ้าติวอ๋องทราบเรื่องก็ตกพระทัยสิ้นสติและกันแสง พระเจ้าติวอ๋องเกิดความกลัวจึงเสด็จขึ้นไปบนพระที่นั่งเตียะแซเหลา เมื่อเกียงจูแหยและพระเจ้าบูอ๋องพาทหารบุกเข้าพระราชวัง พระเจ้าติวอ๋องได้สั่งให้นำฟืนมาใส่ใต้พระที่นั่งแล้วจุดไฟ ไฟลุกติดพระที่นั่งเตียะแซเหลา พระเจ้าติวอ๋องสิ้นพระชนม์ในกองไฟนั้น พระเจ้าบูอ๋องทราบความก็ตกพระทัยมีความสงสารพระเจ้าติวอ๋อง

เมื่อพระเจ้าบูอ๋องสด็จเข้าในพระราชวังก็มิได้ทำโทษขุนนางรวมทั้งทหารของพระเจ้าติวอ๋อง ทั้งยังให้ประกาศห้ามนายทัพนายกองข่มเหงช่วงชิงสิ่งของชาวเมือง และสั่งให้ไปค้นหาอัฐิพระเจ้าติวอ๋องไปฝังตามบรรดาศักดิ์ ครั้นแล้วขุนนางทั้งปวงจึงเชิญให้พระเจ้าบูอ๋องขึ้นครองราชย์ หลังจากนั้นพระเจ้าบูอ๋องจึงยกทัพกลับเมืองไซรกีและปูนบำเหน็จรางวัลความชอบให้แก่ขุนนาง นายทหาร และพระอนุชา เมื่อได้รับการแต่งตั้งแล้วก็แยกย้ายกันไปตามตำแหน่งหน้าที่ของตน

นวรัตน์ ภักดีคำ , นวรัตน์ ภักดีคำ 

ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)

Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)