เกียงจูแหย หรือเกียงเสี้ยง*เป็นตัวละครในเรื่องห้องสิน เป็นชาวเมืองตังไฮ้* แดนเมืองหุยจิ๋ว*
เมื่อเกียงจูแหยอายุได้ 32 ปีได้ไปเรียนวิชาเต๋าที่เทือกเขาคุนหลุน* จนอายุได้ 72 ปี ง่วนสีเทียนจุ๋น*จึงให้ลงไปช่วยผู้มีบุญบำรุงแผ่นดิน เกียงจูแหยจึงเดินทางลงจากเขาไปยังเมืองจิวโก๋* ได้อาศัยอยู่กับเพื่อนชื่อซงอิหยิน* ซงอิหยินได้สู่ขอนางแปสี*ให้เป็นภรรยาเกียงจูแหยและให้เงินทุนเกียงจูแหยเพื่อประกอบกิจการค้าขายต่างๆ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เกียงจูแหยจึงหากินในทางเป็นหมอดู
ต่อมาเกียงจูแหยได้เข้าทำราชการกับพระเจ้าติวอ๋อง* แต่ถูกนางขันกี*สนมพระเจ้าติวอ๋องปองร้าย เกียงจูแหยจึงหนีออกมาแล้วชวนภรรยาไปอาศัยอยู่ ณ เมืองไซรกี* ภรรยาไม่ยอมไปและยังให้เกียงจูแหยเขียนหนังสือหย่า เกียงจูแหยก็ยินยอม จากนั้นจึงเดินทางไปอาศัยอยู่ริมแม่น้ำผวนเข*แดนเมืองไซรกี
เมื่อเกียงจูแหยอายุ 80 ปี ได้ไปนั่งอยู่ริมแม่น้ำผวนเข พระเจ้าจิวบุนอ๋อง*เดินทางมาเชิญไปเป็นอัครมหาเสนาบดีว่าราชการทั้งฝ่ายทหารและพลเรือน ต่อมาเกียงจูแหยและพระเจ้าจิวบุนอ๋องยกทัพไปปราบซ่องเฮ่าเฮ้า* เมื่อพระเจ้าจิวบุนอ๋องกลับมาถึงเมืองก็ประชวรสิ้นพระชนม์ขณะอายุได้ 97 ปี เกียงจูแหยจึงยกกีฮวด*บุตรของพระเจ้าจิวบุนอ๋องเป็นพระเจ้าจิวบูอ๋อง*
ภายหลังเกียงจูแหยได้ช่วยพระเจ้าจิวบูอ๋องยกทัพไปปราบพระเจ้าติวอ๋องจนสถาปนาราชวงศ์จิวได้สำเร็จ เกียงจูแหยจึงเชิญให้พระเจ้าจิวบูอ๋องขึ้นครองราชย์แทนพระเจ้าติวอ๋อง ต่อมาเกียงจูแหยจึงได้แต่งตั้งเทพเจ้าตามตำราฮ่องสินไต้* เสร็จแล้วได้ตามเสด็จพระเจ้าจิวบูอ๋องกลับไปเมืองไซรกี พระเจ้าจิวบูอ๋องจึงตั้งให้เกียงจูแหยเป็นเจ๋เหาไท้ก๋งกิวเป๊ก หมายถึงเจ้าพระยาผู้ใหญ่ครองเมืองเจ๋*หัวเมืองใหญ่ฝ่ายเหนือ ได้บังคับพระยาทั้งห้าหัวเมืองซึ่งแต่ละหัวเมืองมีเมืองขึ้น 9 หัวเมืองให้ยอมอ่อนน้อม
เกียงจูแหยจึงเดินทางไปปกครองเมืองเจ๋ ได้ออกกฎหมายต่างๆ ทำให้ชาวเมืองเจ๋อยู่กันอย่างมีความสุข ต่อมาวันหนึ่งเกียงจูแหยนั่งอยู่ในสวนดอกไม้ ได้กลิ่นดอกไม้และกลิ่นธูป เกียงจูแหยเห็นเทวดาขี่นกแปะโฮมาบอกว่าจะสิ้นอายุในวันนี้ ง่วนสีเทียนจุ๋นให้มาเชิญไปอยู่ ณ เขาคุนหลุน แล้วเทวดาก็หายตัวไป เกียงจูแหยจึงอาบน้ำชำระกาย แต่งกายอย่างเจ้าเมืองใหญ่แล้วให้หาบุตรและขุนนางมาพร้อมกัน เกียงจูแหยเล่าความตามที่เทวดาได้บอก แล้วขึ้นไปบนตึกเอนตัวลงนอนเสียชีวิต เวลานั้นเกียงจูแหยอายุได้ 100 ปี
นามานุกรม