TLD-003-2329

ประแดะ (ชื่อตัวละคร)

บทละครเรื่องระเด่นลันได  

ประแดะเป็นตัวละครในบทละครเรื่องระเด่นลันได มีสามีเป็นแขกเลี้ยงวัวชื่อท้าวประดู่*

วันหนึ่งท้าวประดู่ออกจากบ้านไปเลี้ยงวัว นางประแดะได้ยินเสียงสุนัขเห่าจึงออกไปดู เห็นระเด่นลันได*แขกขอทานรูปงามก็พึงใจ ฝ่ายระเด่นลันไดเห็นความงามของนางประแดะก็หลงรัก ดังคำประพันธ์ที่ว่า สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด งามละม้ายคล้ายอูฐกะหลาป๋า พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา ทั้งสองแก้มกัลยาดังลูกยอ คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีดฝ้าย จมูกละม้ายคล้ายพร้าขอ หูกลวงดวงพักตร์หักงอ ลำคอโตตันสั้นกลม สองเต้าห้อยตุงดังถุงตะเคียว โคนเหี่ยวแห้งรวบเหมือนบวบต้ม เสวยสลายาจุกพระโอษฐ์อม มันน่าเชยน่าชมนางเทวี ระเด่นลันไดจึงสีซอขึ้นทันใด เสียงซอจับใจนางประแดะ นางจึงนำข้าวกล้องและปลาสลิดแห้งมาให้

เมื่อระเด่นลันไดพูดเกี้ยวพาราสีและจับมือถือแขน นางก็บอกว่าตนมีสามีแล้ว แต่ระเด่นลันไดก็ยังนัดแนะว่าจะลอบมาหานางยามดึก ให้เปิดประตูไว้คอยท่า เมื่อท้าวประดู่กลับมาบ้าน เห็นข้าวกล้องในกระบุงพร่องไปและปลาสลิดในกระบายหายหมด จึงซักไซ้ไล่เลียงจนนางประแดะยอมรับว่าได้ให้ชายที่มาสีซอขอทานไป ท้าวประดู่โกรธ คิดว่าน่าจะเป็นระเด่นลันไดลอบมาเป็นชู้กับนาง จึงทุบตีและขับไล่นางประแดะออกจากบ้านทั้ง ๆ ที่เป็นเวลากลางคืน ตกดึกระเด่นลันไดลอบเข้าหานางประแดะถึงในห้องนอน แต่ผิดตัวกลายเป็นท้าวประดู่ จึงกระโดดวิ่งหนีออกมา ได้พบนางประแดะยืนร้องไห้อยู่ที่ร้านริมทาง นางเล่าให้ฟังว่าถูกท้าวประดู่ทุบตีขับไล่ออกจากบ้าน โดยกล่าวหาว่านางให้ข้าวปลาแก่ชายชู้ ระเด่นลันไดจึงพานางไปอยู่กินด้วยกัน

ยุพร แสงทักษิณ 

ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)

Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)