พราหมณ์บูชาไฟเป็นตัวละครในเรื่องสันถวชาดก ทุกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นพระโพธิสัตว์

ในแผ่นดินพระเจ้าพรหมทัตแห่งเมืองพาราณสี พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นบุตรพราหมณ์ เมื่ออายุ 16 ปี บิดามารดานำไฟมาให้แล้วถามว่าจะอยู่เป็นฆราวาสครองเรือน หรือจะออกแสวงบุญบูชาไฟในป่า พราหมณ์โพธิสัตว์ตอบว่าจะขอนำไฟไปบูชาบำเรอในป่าแล้วจะได้ไปเกิดในพรหมโลก

วันหนึ่งมีผู้เชิญพราหมณ์ผู้บูชาไฟไปบริโภคอาหาร ได้ข้าวปายาสกับเนยใส รสอร่อยก็นำกลับมาบรรณศาลาจะนำมาบูชาพระพรหม พราหมณ์ผู้บูชาไฟนึกถึงไฟจึงจะให้ไฟได้กินอาหารนั้น ก็เทข้าวปายาสกับเนยใสลงในไฟ ข้าวปายาสมียางมากก็ลุกพรึ่บขึ้น เปลวไฟไหม้บรรณศาลาทั้งหลัง พราหมณ์ผู้บูชาไฟตกใจมากอุทานว่าสิ่งอื่นที่ชั่วร้ายยิ่งกว่าความรักสนิทกับบุรุษลามกนั้นไม่มีแน่ อย่าได้ทำเลยเป็นอันขาดเหมือนไฟที่ตนทำสันถวะมานานเลี้ยงให้อิ่มหนำสำราญยังไหม้บรรณศาลาอันเป็นสิ่งทำยากได้

พราหมณ์ผู้บูชาไฟจัดการดับไฟจนมอดสนิทด้วยการฟาดด้วยกิ่งไม้แล้วเข้าไปในหิมวันตประเทศเห็นนางเนื้อกำลังเลียปากราชสีห์ เสือโคร่ง และเสือเหลือง ก็คิดได้ว่าสันถวะหรือความรักสนิทกับสัตบุรุษทั้งหลายเป็นคุณอันประเสริฐสุด พราหมณ์โพธิสัตว์บวชเป็นดาบสอยู่ในป่าหิมพานต์จนได้อภิญญาสมาบัติ เมื่อสิ้นชีวิตก็ไปเกิดในพรหมโลก