พระเจ้าพาราณสีเป็นตัวละครในเรื่องวิกัณณกชาดก ทุกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นพระโพธิสัตว์ เป็นกษัตริย์ครองเมืองพาราณสี

วันหนึ่งพระเจ้าพาราณสีประพาสอุทยาน เมื่อไปถึงสระโบกขรณี พนักงานฟ้อนรำทำดนตรีถวาย ฝูงปลาและเต่าได้ยินก็มาชุมนุมกันและว่ายน้ำติดตามพระราชาขณะดำเนินอยู่ริมสระ พระเจ้าพาราณสีแปลกพระทัยจึงสอบถาม อำมาตย์ทูลว่าฝูงปลาว่ายน้ำตามมาเพื่อจะบำรุงให้ทรงเกษมสำราญ พระเจ้าพาราณสีพอพระทัย สั่งให้ภัตตกัมมิกบุรุษ (บุรุษผู้หุงข้าว) หุงข้าววันละ 1 อัมภณ (12 ทะนาน) นำไปโปรยเป็นทานแก่ปลาและเต่า เมื่อภัตตกัมมิกบุรุษมาโปรยข้าว ปลาบางฝูงก็มาชุมนุมกันในเวลานั้น แต่บางฝูงก็ไม่มา ข้าวที่หุงไว้จึงเสียเปล่าทุกวัน เมื่อไปทูลพระเจ้าพาราณสี พระองค์บอกว่าให้ตีกลองเป็นสัญญาณก่อนโปรยข้าว ปลาได้ยินจึงมากินข้าวนั้นโดยพร้อมเพรียงกัน

ต่อมาจระเข้รู้เวลาที่ปลามาชุมนุมกันจึงลอบมาจับปลากิน ภัตตกัมมิกบุรุษเห็นเหตุการณ์จึงไปทูลพระเจ้าพาราณสี พระองค์สั่งว่าหากจระเข้มาให้ใช้ชนักแทงและจับตัวไว้ เมื่อจระเข้มากินปลา ภัตตกัมมิกบุรุษก็พุ่งชนักไปติดที่กลางหลัง จระเข้ได้รับความเจ็บปวดมากก็ว่ายน้ำหนีไปและตายในที่อยู่ของตน