โกสีย์เทวราชเป็นตัวละครในเรื่องมิคโปตกชาดก ปัญจกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นพระโพธิสัตว์

ครั้งพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติเมืองพาราณสี พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นท้าวโกสีย์เทวราช (พระอินทร์) ในเวลานั้นมีบุรุษชาวแคว้นกาสีผู้หนึ่งบรรพชาเป็นดาบสอยู่ในป่าหิมพานต์ วันหนึ่งพระดาบสเห็นลูกเนื้อตัวหนึ่งแม่ตายอยู่ในป่าก็นำไปเลี้ยงดู พระดาบสรักลูกเนื้อนั้นเหมือนลูก อยู่มาลูกเนื้อบริโภคอาหารมากเกินไปจนแน่นท้องตาย พระดาบสได้แต่พร่ำรำพันว่าบุตรของตนตายแล้ว ขณะนั้นท้าวโกสีย์ทรงสอดส่องดูสัตว์โลก เห็นอาการของพระดาบสก็ดำริจะทำให้ดาบสเกิดความสังเวช จึงเสด็จลงมาประทับลอยอยู่บนอากาศหน้าอาศรม ตรัสแก่พระดาบสว่าการเศร้าโศกถึงผู้ที่ตายไปแล้วนั้นไม่สมควรแก่บรรพชิตผู้แสวงหาการระงับทุกข์ และการร้องไห้ถึงผู้ตายไม่มีประโยชน์อันใดเพราะผู้ตายไม่อาจฟื้นขึ้นได้ เมื่อพระดาบสได้ฟังคำของท้าวโกสีย์โพธิสัตว์ก็เห็นจริงจึงกล่าวสรรเสริญว่าท้าวโกสีย์เป็นผู้ทำให้ความเศร้าโศกสิ้นไป หลังจากท้าวโกสีย์ประทานโอวาทแก่พระดาบสแล้วก็เสด็จกลับเทวพิภพ