TLD-003-3163
โภชนสุธิกราช, พระเจ้า (ชื่อตัวละคร)
ทูตชาดก 2 นิบาตชาดก
พระเจ้าโภชนสุธิกราชเป็นตัวละครในเรื่องทูตชาดก ติกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นพระโพธิสัตว์
พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นโอรสพระเจ้าพรหมทัตแห่งกรุงพาราณสี เมื่อเจริญวัยก็เสด็จไปศึกษาศิลปศาสตร์ในสำนักทิศาปาโมกข์ ณ เมืองตักสิลา ครั้นพระบิดาสิ้นพระชนม์ก็กลับมารับราชาภิเษกเป็นพระเจ้าพาราณสีองค์ใหม่ทรงพระนามว่าโภชนสุธิกราช
เมื่อพระเจ้าโภชนสุธิกราชจะเสวยพระกระยาหารจะไม่เสวยในราชมนเทียร แต่จะให้ราชบุรุษสร้างมณฑปอันวิจิตรงดงามไว้ตรงประตูวัง แล้วเสด็จประทับบนบัลลังก์ภายใต้เศวตฉัตร มีนางกษัตริย์แวดล้อม พระกระยาหารซึ่งมีค่าถึงแสนตำลึงถูกจัดไว้ในพระสุพรรณภาชนะถาดทองคำซึ่งมีค่าแสนตำลึงเช่นกัน การที่ทรงกระทำเช่นนี้ก็เพราะมีพระประสงค์จะให้มหาชนได้ชมโภชนวิธีของพระองค์ จะได้รู้สึกชื่นชมยินดีแล้วพากันทำบุญบริจาคทานเพื่อจะได้มีสมบัติสรรพศฤงคารเหมือนพระองค์
บุรุษโลละ (โลเล, เหลวไหล) คนหนึ่งเห็นวิธีเสวยพระกระยาหารของพระเจ้าโภชนสุธิกราชก็ใคร่จะบริโภคด้วยวิธีนั้นบ้าง จึงออกอุบายตะโกนร้องว่าตนเป็นราชทูต แล้ววิ่งเข้าไปใกล้ที่ประทับพระเจ้าโภชนสุธิกราช มหาชนได้ยินว่าเป็นราชทูตก็ไม่กล้าขัดขวาง หลีกทางให้โลลบุรุษเข้าไปได้โดยสะดวก พอถึงที่ประทับโลลบุรุษก็หยิบก้อนพระกระยาหารก้อนหนึ่งจากพระสุพรรณภาชนะใส่ปากตนโดยเร็ว
ทหารรักษาพระองค์ทั้งปวงเห็นดังนั้นก็ชักดาบออกจากฝักจะตัดศีรษะโลลบุรุษแต่พระเจ้าโภชนสุธิกราชตรัสห้ามไว้ กลับมีดำรัสให้โลลบุรุษบริโภคให้อิ่ม และยังประทานน้ำให้ด้วย หลังจากโลลบุรุษบริโภคอิ่มแล้วพระเจ้าโภชนสุธิกราชก็ตรัสถามว่า การที่อ้างเป็นทูตนั้นเป็นทูตของใคร โลลบุรุษทูลว่าตนเป็นทูตของตัณหาคือความอยาก ตัณหาบังคับให้ตนเป็นทูตของท้องที่มีความอยากและความหิวอยู่เป็นนิตย์ พระเจ้าโภชนสุธิกราชได้สดับก็พอพระทัย มีพระดำริว่าถ้อยคำของบุรุษผู้นี้เป็นความจริงและไพเราะยิ่ง จึงประทานโคสีแดง 1,000 ตัวและโคหัวหน้าฝูง ทั้งยังประทานฐานันดรอันสูงยิ่งพร้อมด้วยโภคสมบัติและบริวารสมบัติทั้งหลายแก่โลลบุรุษด้วย
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory