พระเจ้ามหาติมเป็นตัวละครในนิทานเรื่องสิบสองเหลี่ยม เรื่องที่ 9 เป็นกษัตริย์เมืองอรปิศต่าน*

พระเจ้ามหาติมทรงให้ทานแก่ชาวเมืองเดือนละครั้งเป็นประจำจนเป็นที่เลื่องลือว่าไม่ว่าผู้ใดจะทูลขอสิ่งใดก็จะประทานให้ มนตรีผู้หนึ่งทูลทัดทานว่าพระองค์ให้ทานมากเกินไป ไม่ทันที่จะได้ส่วยสาอากรเข้ามา ควรจะทำทานปีละครั้ง พระเจ้ามหาติมตรัสว่าเงินในท้องพระคลังเหมือนน้ำทะเล การให้ทานแก่ราษฎรเหมือนฝนตกสู่แผ่นดินและต้นไม้ น้ำฝนนั้นไม่ได้ค้างอยู่ที่ต้นไม้หรือแผ่นดิน ในที่สุดก็ไหลกลับไปสู่ท้องทะเล เมื่อตรัสดังนั้นก็มีฝนทองตกลงมาในพระราชวังเป็นอันมาก กษัตริย์เมืองชาม*ทรงได้ยินกิตติศัพท์ก็ปรารภว่าพระองค์ทำทานแก่ราษฎรมากแล้ว แต่ความเลื่องลือก็ไม่เท่ากับพระเจ้ามหาติม จึงคิดจะลองพระทัยพระเจ้ามหาติม เจ้าเมืองชามส่งราชทูตไปทูลขออูฐดำซึ่งมีราคาแพง 300 ตัว พระเจ้ามหาติมให้ป่าวร้องแก่ชาวบ้านว่าผู้ใดนำอูฐดำมาถวายจะประทานเงินทองตอบแทนให้สมราคา เมื่อได้อูฐดำครบ 300 ตัวแล้วก็ประทานแก่ทูตของเจ้าเมืองชาม

เจ้าเมืองชามเห็นว่าพระเจ้ามหาติมมีน้ำพระทัยดี จึงนำผ้าผ่อนแพรพรรณบรรทุกหลังอูฐทั้ง 300 ตัวแล้วนำมาถวายคืนพระเจ้ามหาติม พระเจ้ามหาติมก็ให้ประชาชนมารับอูฐของตนคืนพร้อมสิ่งของบนหลังอูฐด้วย เมื่อราชทูตกลับไปทูลเจ้าเมืองชาม เจ้าเมืองชามก็สรรเสริญว่าพระเจ้ามหาติมทรงธรรม ต่อมาเจ้าเมืองญามน*คิดจะลองพระทัยพระเจ้ามหาติมจึงส่งทูตมาทูลของพระเศียรของพระองค์ พระเจ้ามหาติมก็ประทานดาบให้ทูตตัดพระเศียร แต่ทูตทูลปฏิเสธ พระเจ้าญามนและผู้ครองแคว้นทั้งหลายจึงพากันสรรเสริญพระองค์