ระเด่นลันไดเป็นตัวละครในบทละครเรื่องระเด่นลันได เป็นขอทานอาศัยอยู่แถวตลาดเสาชิงช้าหน้าโบสถ์พราหมณ์ ไปที่ใดระเด่นลันไดก็จะสีซอขอข้าวสารอาหารแห้งเลี้ยงชีวิต

วันหนึ่งเมื่อไปถึงบ้านนางประแดะ*เมียท้าวประดู่*แขกเลี้ยงวัว ระเด่นลันไดก็สีซอขึ้นจนนางประแดะรู้สึกจับใจ จึงเอาข้าวกล้องกับปลาสลิดมาให้ ระเด่นลันไดทำเจ้าชู้ฉวยฉุดยุดมือนางแล้วเกี้ยวพาราสี นางประแดะบอกว่าตนมีคู่ครองแล้ว แต่ระเด่นลันไดกลับพูดว่า “ถึงมิใช่ตัวเปล่าเจ้ามีผัว พี่ไม่กลัวบาปดอกนะโฉมศรี อันนรกตกใจไปไยมี ยมพระบาลกับพี่เป็นเกลอกัน” ระเด่นลันไดแก้ไถ้หยิบเงินสองเฟื้องให้นางประแดะโดยบอกว่าเป็นขันหมากหมั้นไว้ก่อน ยามดึกจะลอดล่องแมวขึ้นไปหา ให้เปิดประตูไว้คอยท่า ตกดึกระเด่นลันไดใช้ครกหนุนปีนขึ้นไปทางล่องแมวเข้าหานางประแดะ เมื่อย่องเข้าห้องเห็นมีคนนอนคลุมโปงอยู่ คิดว่าเป็นนางประแดะ ก็ตรงเข้ากอดรัด แต่กลับกลายเป็นท้าวประดู่ซึ่งตกใจร้องตะโกนว่าขโมย ระเด่นลันไดจึงกระโดดวิ่งหนีอย่างสุดกำลัง เมื่อออกมาข้างนอกได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้อยู่ที่ร้านริมทาง จำได้ว่าเป็นนางประแดะ จึงไต่ถามได้ความว่าถูกท้าวประดู่ไล่ตีขับออกจากบ้านเพราะจับได้ว่านางแอบเอาข้าวปลาให้ชายชู้ ระเด่นลันไดจึงชวนนางไปอยู่กินด้วยกัน

ก่อนที่จะพบกับนางประแดะ ระเด่นลันไดมีชู้รักชื่อกระแอ*แม่ค้าขายข้าวเหนียวหน้ากุ้งซึ่งระเด่นลันไดเป็นหนี้เงินค่าข้าวเหนียวอยู่ วันหนึ่งนางกระแอมาหาระเด่นลันไดที่บ้าน แอบเห็นระเด่นลันไดกำลังพลอดรักอยู่กับนางประแดะในห้องก็เกิดความหึงหวงแกล้งตะโกนทวงหนี้ค่าข้าวเหนียว ระเด่นลันไดตอบโต้อย่างไม่เหลือเยื่อใยแต่เมื่อเห็นนางกระแอโกรธและด่าว่าตนเป็นคนสับปลับและเนรคุณ ระเด่นลันไดก็ขอโทษและชวนนางเข้าไปในบ้านเพื่อพูดคุยปรึกษากัน