รุกขเทวดาโพธิสัตว์เป็นตัวละครในเรื่องวัณณาโรหชาดก ปัญจกนิบาต ในนิบาตชาดก

สมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติเมืองพาราณสี พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นรุกขเทวดาในป่าซึ่งมีราชสีห์และเสืออาศัยอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งไปปรนนิบัติราชสีห์และเสือ อาศัยกินอาหารที่เหลือจากสัตว์ทั้งสองจนมีร่างกายอ้วนใหญ่ วันหนึ่งสุนัขจิ้งจอกนึกอยากกินเนื้อราชสีห์กับเสือจึงคิดทำให้สัตว์ทั้งสองแตกกัน เพราะเห็นว่าถ้าเกิดวิวาทและฆ่ากันตายแล้วตนจะได้กินเนื้อ สุนัขจิ้งจอกไปยุราชสีห์โดยบอกว่าเสือติว่าราชสีห์มีผิวกาย กำลัง และความเพียรไม่ดีเท่าเสือ แต่ราชสีห์ไม่เชื่อ จากนั้นสุนัขจิ้งจอกเข้าไปยุยงเสือเช่นเดียวกัน เสือไปถามราชสีห์ว่าพูดดังนั้นจริงหรือไม่ ราชสีห์ตอบว่าถ้าเสือเชื่อคำพูดของสุนัขจิ้งจอก ตนจะไม่อยู่ร่วมกับเสืออีกต่อไป ราชสีห์เตือนเสือว่าผู้ที่เชื่อถ้อยคำของผู้อื่นย่อมแตกจากมิตร ผู้ใดประสงค์ให้มิตรแตกแยกกันผู้นั้นไม่ใช่มิตร ส่วนผู้ที่ไม่เชื่อคำยุยงและผู้ไม่มีความรังเกียจสงสัยมิตรย่อมเป็นสุขปราศจากภัย เสือฟังแล้วก็เข้าใจจึงขอโทษราชสีห์ สัตว์ทั้งสองได้อยู่ร่วมกันด้วยความสามัคคีดังก่อน ฝ่ายสุนัขจิ้งจอกก็หนีไปอยู่ที่อื่น