TLD-003-3852
ลิเจ้ง (ชื่อตัวละคร)
ลิเจ้งเป็นตัวละครในเรื่องห้องสิน เป็นนายด่านตันตึงก๋วน*แดนเมืองจิวโก๋* มีภรรยาชื่อนางฮืนสี*มีบุตรชายด้วยกัน 3 คน คนแรกชื่อกิมเฉีย* คนที่สองชื่อบกเฉีย* คนที่สามชื่อโลเฉีย*
เมื่อนางฮืนสีตั้งครรภ์โลเฉียนั้นนานถึง 3 ปี 6 เดือนยังไม่คลอด ครั้นถึงกำหนดก็คลอดออกมาเป็นก้อนเนื้อกลิ้งอยู่ ลิเจ้งจึงเอากระบี่แหวะออกภายในมีทารกรูปงามมีกำไลในมือและแพรหลินพาดอยู่บนอก ลิเจ้งมีความยินดีคิดว่าบุตรคงมาจากสวรรค์ ต่อมาไทอิดจินหยิน*เดินทางมาหาลิเจ้ง ลิเจ้งจึงขอให้ไทอิดจินหยินรับบุตรชายคนที่สามเป็นศิษย์ ไทอิดจินหยินตั้งชื่อให้ว่าโลเฉีย
ต่อมาโลเฉียไปเที่ยวทะเลได้ฆ่าแหมแฉ*และเงาเปง*บุตรของเงาก๋อง* เงาก๋องเห็นว่าลิเจ้งเป็นศิษย์ของไซรกุนหลุน*เพื่อนรักจึงจะต้องบอกให้ลิเจ้งรู้ก่อน แล้วจึงเข้าไปหาลิเจ้งแจ้งเรื่องให้ทราบ ครั้นลิเจ้งรู้เรื่องก็โกรธโลเฉีย แล้วเงาก๋องจึงบอกว่าจะไปทูลพระอิศวร* โลเฉียได้ไปรอเงาก๋องที่ประตูไกรลาส*และทำร้ายเงาก๋องรวมทั้งบังคับให้เงาก๋องแปลงกายเป็นงูเขียวแล้วจับกลับไปหาลิเจ้ง
ต่อมาโลเฉียยังเอาธนูของลิเจ้งยิงไปถูกเผกอุ๋น*ศิษย์ของนางเจียกี๋* นางเจียกี๋ก็โกรธคิดว่าลิเจ้งเป็นผู้ยิง จึงเดินทางไปจับตัวลิเจ้งไว้ แล้วถามว่าเหตุใดจึงยิงศิษย์ของตน ลิเจ้งไม่รู้เรื่องจึงสอบถามได้ความว่าโลเฉียเป็นผู้ยิง จึงพาโลเฉียไปหานางเจียกี๋ ต่อมาเงาก๋องได้ไปขอความช่วยเหลือจากเงาซุน* เงาเปง และเงากิด* ทั้งสี่เดินทางมายังด่านตันตึงก๋วน ลิเจ้งรู้ข่าวก็ตกใจและกล่าวโทษว่าโลเฉียหาเคราะห์มาให้ตนเดือดร้อน โลเฉียคิดจะชดใช้ชีวิตของตนเพื่อบิดามารดา จึงเฉือนเนื้อและกระดูกจนตาย
เมื่อโลเฉียตายแล้ว ดวงวิญญาณของโลเฉียได้ไปหาไทอิดจินหยิน ไทอิดจินหยินจึงแนะนำให้โลเฉียไปเข้าฝันมารดาให้ทำเก๋งและสร้างรูปปั้นโลเฉียไว้ อีก 3 ปีแล้วจะกลับเป็นรูปกายขึ้น นางฮืนสีจึงลอบให้บ่าวไพร่ไปทำเก๋ง ณ เขาซุนพินซัว* โดยไม่ให้ลิเจ้งทราบ โลเฉียจึงเป็นเทพารักษ์อยู่ที่นั้นคนทั้งหลายก็นิยมมากราบไหว้ เมื่อลิเจ้งทราบเรื่องจึงให้รื้อศาลลงและเผาให้มอดไหม้ เมื่อศาลถูกรื้อ โลเฉียจึงร้องขอความเป็นธรรมจากไทอิดจินหยิน ไทอิดจินหยินจึงชุบชีวิตโลเฉียขึ้นมาใหม่ และได้สั่งสอนวิชาทวน อีกทั้งยังได้ให้จักรเหาะได้ โลเฉียจึงกลับมาแก้แค้นลิเจ้ง ลิเจ้งสู้โลเฉียไม่ได้จึงหนีไปขอความคุ้มครองจากเหยียนเต๋งโตหยิน* เหยียนเต๋งโตหยินจึงขอให้โลเฉียละทิ้งความแค้นบิดาเสีย โลเฉียไม่เพียงแต่ไม่ยอม แต่ยังจะใช้ทวนวิเศษในมือทำร้ายเหยียนเต๋งโตหยิน เหยียนเต๋งโตหยินจึงเนรมิตกิมทะ (เจดีย์ทอง) ครอบโลเฉียเอาไว้ เหยียนเต๋งโตหยินตบกิมทะเกิดไฟลุกขึ้นภายใน โลเฉียทนความร้อนไม่ได้ จึงร้องขอให้เหยียนเต๋งโตหยินปล่อยตนออกไป และรับปากว่าจะคำนับบิดาของตน เหยียนเต๋งโตหยินจึงปล่อยโลเฉียออกมา และนำกิมทะวิเศษมอบให้ลิเจ้งถือไว้ โลเฉียจึงยอมกลับคืนดีกับบิดา
หลังจากนั้นเหยียนเต๋งโตหยินจึงบอกให้ลิเจ้งออกจากราชการและรอคอยเวลาที่จะช่วยบูอ๋อง*และเกียงจูแหย*ทำศึกกับพระเจ้าติวอ๋อง* ต่อมาลิเจ้งได้เป็นทหารเอกคนสำคัญของเกียงจูแหย และได้ช่วยทำสงครามกับพระเจ้าติวอ๋อง หลังจากเสร็จสงครามกิมเฉียได้ลากลับไปอยู่ตามภูมิลำเนาเดิม
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory