TLD-003-4016
วานรโพธิสัตว์ 3 (ชื่อตัวละคร)
วานรินทชาดก นิบาตชาดก
วานรโพธิสัตว์เป็นตัวละครในเรื่องวานรินทชาดก เอกนิบาต ในนิบาตชาดก
ในสมัยพระเจ้าพรหมทัตครองเมืองพาราณสี พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นวานร มีร่างกายใหญ่โต มีกำลังดุจช้างสาร วานรโพธิสัตว์ไปหากินที่เกาะกลางแม่น้ำซึ่งบริบูรณ์ด้วยผลไม้ต่างๆ วานรกระโดดจากฝั่งน้ำไปเกาะก้อนหินแล้วกระโดดไปถึงเกาะ เวลาเย็นก็กระโดดกลับมาที่อยู่ ทำเช่นนี้ทุกวัน มีจระเข้คู่ผัวเมียอาศัยอยู่ในแม่น้ำ นางจระเข้กำลังแพ้ท้องเห็นวานรก็นึกอยากจะกินหัวใจ จระเข้จึงอาสาไปเอามาให้แล้วไปนอนบนก้อนหิน วานรโพธิสัตว์กระโดดไปมาอยู่บนเกาะกลางแม่น้ำจนเย็น เมื่อจะกลับก็สังเกตเห็นว่าหินก้อนใหญ่ที่ตนเคยเหยียบนั้นสูงขึ้นพ้นน้ำผิดปกติ จึงคิดว่าคงเป็นจระเข้มาหลอกคอยจับตนไปกิน วานรโพธิสัตว์จึงแกล้งพูดกับก้อนหิน จระเข้หลงกลกล่าวตอบ และเมื่อบอกว่าต้องการเนื้อหัวใจวานร วานรโพธิสัตว์คิดว่าจะต้องลวงจระเข้ให้ตายใจจึงบอกว่าจะบริจาคตัวให้ แล้วให้จระเข้อ้าปากรอ บอกว่าเมื่อตนกระโดดไปถึงให้คาบไปได้เลย ธรรมดาจระเข้อ้าปากแล้วจะต้องหลับตา เมื่อจระเข้อ้าปากวานรก็กระโดดเหยียบหัวจระเข้ข้ามไปถึงฝั่งแม่น้ำได้อย่างปลอดภัย เมื่อจระเข้เห็นว่าวานรโพธิสัตว์ข้ามฝั่งไปได้ก็กล่าวสรรเสริญวานรโพธิสัตว์เป็นผู้เจริญถึงพร้อมด้วยคุณธรรม 4 ประการ คือ สัจจะ ธรรมะ ธิติ และจาคะ แล้วกลับที่อยู่ของตน
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory