วานรรดน้ำต้นไม้เป็นตัวละครในเรื่องอารามทูสกชาดก ติกนิบาต ในนิบาตชาดก

พระเจ้าวิสเสนราช*ครองกรุงพาราณสี ครั้งหนึ่งในพระนครมีการเล่นนักขัตฤกษ์ นายอุทยานผู้หนึ่งใคร่จะไปเล่นการมหรสพบ้าง จึงสั่งให้เหล่าวานรที่ตนเลี้ยงอยู่ช่วยรดน้ำต้นไม้ที่เพิ่งปลูกในช่วงเวลา 7 วันที่ตนไม่อยู่ ฝูงวานรก็รับคำ

วันหนึ่งวานรนายฝูงบอกวานรทั้งหลายว่า เพื่อจะถนอมน้ำไว้ใช้ให้ได้ตลอด 7 วัน ดังนั้นจึงควรถอนต้นไม้ที่ปลูกใหม่ขึ้นมาดูว่ารากสั้นยาวเพียงใดจะได้รดน้ำน้อยมากตามสมควร วานรจึงแบ่งหน้าที่ออกเป็น 2 พวก พวกหนึ่งถอนต้นไม้ อีกพวกหนึ่งปลูกต้นไม้และคะเนน้ำที่จะรด

ครั้งนั้นพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นกุลบุตร มีเหตุให้ต้องไปที่อุทยานนั้น เห็นพวกวานรกระทำการดังกล่าวจึงถามว่าใครสั่งให้ทำเช่นนี้ ฝูงวานรบอกว่าวานรนายฝูงสั่งให้ทำ กุลบุตรโพธิสัตว์จึงกล่าวว่า ขนาดวานรนายฝูงยังมีปัญญาเท่านี้ บรรดาบริวารจะมีปัญญาดีไปกว่านายได้อย่างไร ฝูงวานรเถียงว่าถ้าไม่ถอนขึ้นดูจะไม่รู้ว่ารากต้นไม้หยั่งลงดินลึกเท่าใด กุลบุตรโพธิสัตว์บอกว่าตนไม่ได้ตำหนิฝูงวานรเพราะเป็นเพียงแค่วานรป่าอาศัยในอุทยานเท่านั้น แต่นายอุทยานเป็นผู้ปลูกต้นไม้ถวายพระเจ้าวิสเสนราช ถ้าพระองค์รู้ก็จะทรงตำหนินายอุทยานได้