TLD-003-4149

เวฬู (ชื่อตัวละคร)

วงศ์เทวราช  

เวฬูเป็นตัวละครในบทละครเรื่องวงศเทวราช (ฉบับพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว) เป็นมเหสีท้าวสุวิทธิไชย*เจ้าเมืองสุบรรณบรรพต*

เมื่อท้าวสุวิทธิไชยจะเสด็จไปร่วมงานพิธีอภิเษกสยุมพรของวงศเทวราช*ที่เมืองสมุทคีรี* นางเวฬูขอตามไปด้วย หลังจากได้พบกันวงศเทวราชเห็นนางเวฬูมีรูปงามก็มีใจปฏิพัทธ์ถึงกับคิดว่า “ถึงแลกกับบุษบงก็ไม่ว่า มาติดที่มารศรีมีภัสดา”

ฝ่ายสังขปัด*ซึ่งเขียนสารรักไปถึงกวินไวต์*มเหสีของพระเจ้าโยเสฟ*แต่ยังไม่สมหวังในความรัก หวนคิดถึงนางเวฬูว่านางก็น่ารักน่าใคร่ จึงเขียนสารรักโดยไม่ใส่ชื่อผู้ส่งแต่เขียนชื่อนางเวฬูเป็นผู้รับ แล้วให้นายแห้ว*วานรรับใช้นำไปทิ้งตู้ไปรษณีย์เพื่อส่งไปที่วังของท้าวสุวิทธิไชย ตุหวันประสา*เสนาผู้ใหญ่นำสารมาถวายท้าวสุวิทธิไชย ท้าวสุวิทธิไชยให้นางเวฬูอ่านให้ฟัง เมื่อรู้เนื้อความในสารก็กริ้วและหึงหวง สงสัยว่ามเหสีนอกใจ จึงตรัสถามเอาความจริงจากนางเวฬู นางเวฬูปฏิเสธ ทูลว่า “ถ้ารักจริงเขาจะทิ้งหนังสือไย ใช้คนไปมาจึงควรที่” ท้าวสุวิทธิไชยเห็นจริงด้วย นางเวฬูจึงซ้อนกลแก้แค้นผู้ที่อุกอาจ โดยให้ตุหวันประสาไปลวงถามนายแห้วจนรู้ความจริงว่าสังขปัดเป็นผู้เขียนสารส่งมา นางเวฬูแสร้งเขียนเพลงยาวล่อให้สังขปัดมาพบตอนค่ำ ถึงเวลาสังขปัดก็ไปที่วังตามนัด โดยปีนขึ้นไปแอบอยู่บนต้นมะม่วง

ฝ่ายนางเวฬูสั่งให้บรรดาสาวใช้หาของโสโครกและน้ำหมากใส่กระโถนกระถางเตรียมไว้ เมื่อสังขปัดเห็นนางเวฬูเยี่ยมหน้าต่างกวักมือให้ขึ้นไปหาก็ลนลานลงจากต้นไม้แล้วไต่ฝาตำหนักขึ้นไปจนใกล้หน้าต่าง นางเวฬูฉวยกระโถนน้ำหมากเทลงไปตรงหน้าสังขปัด ฝ่ายเหล่าสาวใช้ก็ช่วยกันเทของโสโครกลงไปอย่างต่อเนื่องจนสังขปัดทนไม่ไหวมือลื่นร่วงตกลงพื้นนอนจมอยู่กับสิ่งสกปรก นางเวฬูพูดเย้ยหยัน สังขปัดทั้งเจ็บทั้งอายที่เสียทีจึงเหาะหนีไป

ในงานบอลลีลาศหลังวันพิธีอภิเษกสยุมพร สังขปัดเมาอาละวาด แล้วเผาเมืองด้วยความแค้น ทำให้ผู้คนเดือดร้อนวุ่นวายหนีกันอย่างชุลมุน นางเวฬูสามารถช่วยท้าวสุวิทธิไชยให้รอดพ้นจากไฟไหม้กลับเมืองสุบรรณบรรพตได้ในที่สุด

ยุพร แสงทักษิณ 

ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)

Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)