สตรีพ่วงพีเป็นตัวละครในเรื่องวาหิยชาดก เอกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นชาวชนบท

วันหนึ่งพระเจ้าพรหมทัต*แห่งเมืองพาราณสีประทับทอดพระเนตรผ่านช่องพระแกลออกไปทางหน้าพระลาน เห็นสตรีชนบทผู้หนึ่งรูปร่างพ่วงพีเดินผ่านหน้าพระลาน มีอาการกระมิดกระเมี้ยนยกผ้านุ่งขึ้นปกปิดร่างกายด้วยความละอายขณะนั่งลงถ่ายอุจจาระ เมื่อเสร็จแล้วก็รีบลุกขึ้นเดินไป พระเจ้าพรหมทัตทรงรำพึงว่าหญิงนี้น่าจะเป็นหญิงไม่มีโรคเพราะรูปร่างพ่วงพี ในครรภ์ของนางคงจะสะอาดบริสุทธิ์ นางน่าจะมีบุตรที่บริสุทธิ์ผ่องใส มีสติปัญญาเฉียบแหลม เมื่อทรงให้สอบถามดูแล้วว่านางยังไม่มีสามี

พระเจ้าพรหมทัตจึงรับนางเข้าวังและตั้งให้เป็นอัครมเหสี นางเป็นที่สนิทเสน่หาของพระสวามียิ่งนัก ต่อมาไม่นานนางประสูติโอรสองค์หนึ่ง ภายหลังได้เป็นบรมจักรพรรดิธรรมิกราชา

ขณะนั้นพระโพธิสัตว์ซึ่งเสวยพระชาติเป็นเสนาบดีกล่าวแก่พระเจ้าพรหมทัตว่า อันว่าศิลปศาสตร์ทั้งหลายเป็นสิ่งที่ควรศึกษาอย่างยิ่ง ดูแต่เรื่องราวความเป็นมาของพระอัครมเหสีที่ทำให้พระราชาโปรดปรานได้ ทั้งที่เป็นเรื่องธรรมดาสามัญยังน่าสนใจ นับประสาอะไรกับศิลปศาสตร์จะไม่เป็นสิ่งที่ควรศึกษาเล่า