สมิงพ่อเพ็ชรเป็นตัวละครในบทละครเรื่องราชาธิราช เดิมชื่อพ่อมอญ*  เป็นทหารคู่ใจพระยาน้อย*

เมื่อพระยาน้อยหนีออกจากเมืองพะโค*ไปอยู่เมืองตะเกิง* พ่อมอญเป็นทหารคนหนึ่งที่หนีออกไปพร้อมกับพระยาน้อย เมื่อพระมหาเทวี*ให้สมิงมราหู*ยกทัพไปล้อมเมืองตะเกิงเพื่อจับตัวพระยาน้อย พ่อมอญมีหน้าที่ดูแลเรื่องไพร่พลและการรักษาเมืองทั้ง 4 ทิศ เมื่อพระยาน้อยได้เป็นกษัตริย์เมืองพะโค ทรงตั้งให้พ่อมอญเป็นสมิงพ่อเพ็ชร ตำแหน่งผู้สำเร็จกิจฝ่ายทหาร 

สมิงพ่อเพ็ชรนอกจากมีหน้าที่ดูแลเรื่องราชการทัพแล้วยังได้ออกศึกสงครามหลายครั้ง  ในสงครามครั้งหนึ่งสมิงพ่อเพ็ชรได้เป็นผู้บัญชาการสั่งการทัพแต่สมิงนครอินทร์*ซึ่งเป็นทัพหน้าไม่เชื่อฟัง ทำให้สมิงนครอินทร์แตกทัพ แต่สมิงพ่อเพ็ชรและแม่ทัพคนอื่นซุ่มคอยอยู่สามารถต้านทัพพม่าได้  แต่ในครั้งนั้นสมิงนครอินทร์รีบกลับไปเข้าเฝ้าพระเจ้าราชาธิราชทูลเอาความดีความชอบก่อน ทำให้สมิงพ่อเพ็ชรโกรธมากไม่ยอมขึ้นเฝ้า จนพระเจ้าราชาธิราชต้องตามตัวมาซักถามเหตุผล  เมื่อทราบความจริงพระองค์จึงประทานรางวัลสมิงพ่อเพ็ชรโดยให้มีสิทธิ์นั่งเฝ้าบนผ้าสุจหนี่ และเมื่อคราวตีทัพมังมหานรธา*แตก พระเจ้าราชาธิราชปูนบำเหน็จให้สมิงพ่อเพ็ชรกินเมืองเสียง*

ในระยะเวลา 3 เดือน ก่อนที่มังรายกะยอชวา*จะยกทัพใหญ่ไปตีหงษาวดี*  สมิงพ่อเพ็ชรป่วยหนัก และเสียชีวิต  พระเจ้าราชาธิราชเสียพระทัยอย่างยิ่ง จึงให้จัดงานศพสมิงพ่อเพ็ชรอย่างสมเกียรติ