TLD-003-4277
สมุททโฆส (ชื่อตัวละคร)
สมุททโฆสชาดก ปัญญาสชาดก
สมุททโฆสเป็นตัวละครในเรื่องสมุททโฆสชาดก ในปัญญาสชาดก เป็นพระโพธิสัตว์ เป็นโอรสของพระเจ้าวินททัต*กับนางเทพธิดา*แห่งเมืองพรหมบุรนคร*
สมุททโฆสเป็นผู้มีบุญญาธิการได้จุติจากสวรรค์ชั้นดุสิต เมื่อแรกประสูติมีเสียงบันลือลั่นไปทั้งโลก จึงได้นามว่าสมุททโฆส เมื่อเจริญวัยเป็นหนุ่มรูปงาม เป็นที่ชื่นชมเลื่อมใสของผู้ที่ได้พบเห็น อีกทั้งยังเชี่ยวชาญในสรรพวิชาจนกิตติศัพท์เลื่องลือไปทั่ว
สมุททโฆสได้ยินคำเล่าลือถึงความงามของนางวินทุมดี*ธิดาพระเจ้าสิริสีหะนรคุต* ก็อยากจะได้นางเป็นคู่ครองจึงเดินทางไปเมืองรัมมบุรธานี* เมื่อไปถึงสมุททโฆสเข้าไปในราชนิเวศน์และดีดพิณที่มีเสียงไพเราะกังวานไปทั้งพระนคร พระเจ้าสิริสีหะนรคุตและนางวินทุมดีเห็นลักษณะที่สง่างามของสมุททโฆสก็ชื่นชม และเมื่อรู้กิตติศัพท์ของสมุททโฆส พระเจ้าสิริสีหนรคุตจัดการอภิเษก
แม้สมุททโฆสจะเป็นคู่กับนางวินทุมดีตั้งแต่อดีตชาติ แต่ได้เคยทำอกุศลกรรมร่วมกัน คือทำให้สามเณรเรือล่มจึงต้องว่ายน้ำอยู่กลางมหาสมุทร 500 ชาติ และในชาตินี้ยังต้องชดใช้กรรมนั้นอยู่ วันหนึ่งสมุททโฆสพานางวินทุมดีออกเที่ยวอุทยาน พบวิทยาธรที่ถูกทำร้ายบาดเจ็บและถูกชิงภรรยาไป สมุททโฆสนำไปรักษาจนหายดี วิทยาธรจึงมอบพระขรรค์ที่มีฤทธิ์ทำให้เหาะได้เป็นสิ่งตอบแทน สมุททโฆสจึงพานางวินทุมดีเหาะไปเที่ยวป่าหิมพานต์ และมาพักที่สระน้ำแห่งหนึ่ง ขณะหลับวิทยาธรตนหนึ่งมาลักพระขรรค์ไป สมุททโฆสจึงต้องเดินทางเองพานางวินทุมดีเกาะขอนไม้ข้ามมหาสมุทร แต่เกิดพายุพัดจนขอนไม้แตก ทั้งสองจึงพลัดกัน สมุททโฆสว่ายน้ำอยู่กลางมหาสมุทร 7 วัน ด้วยบุญญาธิการของสมุททโฆส นางมณีเมขลามาพบและทูลพระอินทร์ว่าสมุทมโฆสถูกวิทยาธรขโมยพระขรรค์ พระอินทร์จึงไปขู่วิทยาธรให้คืนพระขรรค์แก่สมุททโฆส ส่วนนางวินทุมดีขึ้นฝั่งได้ก็เดินตามรอยเท้าช้างจนไปถึงเมืองมัทราษฐ์* ได้พบหญิงชราคนหนึ่งซึ่งชวนไปอยู่ด้วย นางวินทุมดีให้หญิงนั้นนำแหวนไปขายเศรษฐี แล้วนำเงินนั้นไปสร้างศาลาวาดรูปเรื่องราวของตน ให้คนคอยเฝ้าดูผู้ที่มาดูรูป หากใครมีอาการแปลกไปก็ให้ไปบอกนาง
ฝ่ายสมุททโฆสเหาะไปขึ้นฝั่งที่เมืองมัทราษฐ์ปลอมเป็นพราหมณ์ ตามหานางวินทุมดีจนได้เข้าไปพักในศาลาที่นางสร้างไว้ ได้เห็นรูปวาดเกี่ยวกับเรื่องราวของตนกับนางวินทุมดีตั้งแต่อภิเษกจนถึงขอนไม้แตกกลางสมุทร สมุททโฆสร้องไห้และหัวเราะสลับกันไป คนเฝ้าศาลานำความไปแจ้งแก่นางวินทุมดี สมุททโฆสจึงได้พบนางและพานางกลับเมืองรัมมบุรธานี แล้วขึ้นครองราชย์ทั้งเมืองรัมมบุรธานีและพรหมบุรนคร ให้ตั้งโรงทานและบริจาคทานเป็นนิตย์ทั้ง 2 นคร เมื่อสิ้นอายุก็ไปเกิดในสวรรค์
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory