TLD-003-4353
สังขะ (ชื่อตัวละคร)
สังขพราหมณชาดก นิบาตชาดก
สังขะเป็นตัวละครในเรื่องสังขพราหมณชาดก ทสกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นพระโพธิสัตว์ เป็นพราหมณ์
ในสมัยพระเจ้าพรหมทัตแห่งกรุงโมลินี (ต่อมาได้ชื่อว่ากรุงพาราณสี) พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพราหมณ์มีฐานะมั่งคั่งชื่อสังขะ เป็นผู้หมั่นบริจาคทานจำนวนมาก สังขพราหมณ์กลัวว่าทรัพย์สมบัติที่ตนมีจะหมดสิ้นไปทำให้ไม่สามารถบริจาคทานได้อีก จึงตัดสินใจจะลงเรือสินค้าพร้อมบริวารเดินทางไปค้าขายที่สุวรรณภูมิเพื่อหาทรัพย์มาเพิ่ม
ขณะที่สังขพราหมณ์กั้นร่มสวมรองเท้าเดินทางไปที่ท่าเรือ พระปัจเจกพุทธเจ้าเห็นพราหมณ์ก็ทรงรู้ด้วยญาณว่าจะมีเภทภัยเกิดขึ้นแก่พราหมณ์ในระหว่างเดินทาง แต่ถ้าพราหมณ์ถวายร่มและรองเท้าแก่พระองค์ ด้วยอานิสงส์ของทาน พราหมณ์ก็จะมีที่พึ่งยามเรือแตกกลางมหาสมุทร พระปัจเจกพุทธเจ้าจึงเหาะมาลงใกล้กับที่สังขพราหมณ์อยู่ แล้วเดินเหยียบทรายร้อนท่ามกลางแสงอาทิตย์กล้า สังขพราหมณ์เห็นดังนั้นก็ยินดียิ่งที่บุญมาถึงตน จึงถวายร่มและรองเท้าแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้าทรงปรารถนาจะให้สังขพราหมณ์เกิดความเลื่อมใสศรัทธาจึงเหาะขึ้นให้พราหมณ์เห็น แล้วเสด็จกลับไปยังเขาคันธมาทน์
ฝ่ายสังขพราหมณ์ออกเดินทางไปได้ 7 วัน เรือก็แตกกลางมหาสมุทร ผู้คนในเรือกลายเป็นอาหารของปลา มีเพียงสังขพราหมณ์และอุปัฏฐากคนหนึ่งที่รอดชีวิต ทั้งสองว่ายน้ำข้ามมหาสมุทรถึง 7 วัน ในวันที่ 7 เป็นวันอุโบสถ สังขพราหมณ์จึงสมาทานอุโบสถศีล ขณะนั้นนางมณีเมขลาได้ออกตรวจมหาสมุทร พบสังขพราหมณ์ผู้บริบูรณ์ด้วยศีลจึงเข้าช่วยเหลือ
เมื่อสังขพราหมณ์ได้สนทนากับนางมณีเมขลาก็รู้ว่าการที่ตนได้รับความช่วยเหลือในครั้งนี้เป็นอานิสงส์จากการถวายรองเท้าและร่มแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า สังขพราหมณ์ขอให้นางมณีเมขลาช่วยเนรมิตเรือเพื่อเดินทางไปเมืองโมลินี นางมณีเมขลาจึงเนรมิตเรือสำเภาให้ ฝ่ายเทวดาทั้งหลายก็นำรัตนะ 7 ประการมาบรรทุกให้จนเต็มลำ จากนั้นนางมณีเมขลาก็อุ้มสังขพราหมณ์และอุปัฏฐากลงเรือ เรือพาทั้งสองเดินทางกลับโมลินีนครด้วยความปลอดภัย
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory