พระเจ้าสันหยันเป็นตัวละครในนิทานเรื่องสิบสองเหลี่ยม เรื่องที่ 3 เป็นกษัตริย์ผู้ทรงธรรม

วันหนึ่งขณะพระเจ้าสันหยันเสด็จประพาสป่า เด็กเลี้ยงโคผู้หนึ่งเกรงกลัวพระองค์จึงวิ่งเข้าไปซ่อนในพุ่มไม้ พระเจ้าสันหยันเห็นพุ่มไม้ไหวเข้าพระทัยผิดคิดว่าเป็นเนื้อ จึงทรงยิงเกาทัณฑ์ถูกเด็กคนนั้นสิ้นชีวิต พระเจ้าสันหยันเสียพระทัยมาก สั่งให้ม้าเร็วไปตามหาบิดามารดาของเด็ก แล้วพาเข้าไปในเมือง พระองค์ทรงนำทองกองสูงเท่าพระองค์ เอาพระแสงเกาทัณฑ์วางไว้บนกองทอง แล้วตรัสขออภัยบิดามารดาของเด็กว่า ถ้ามิเอาโทษก็จะประทานกองทองนี้ให้ แต่ถ้าไม่ยอมยกโทษก็ให้ทั้งสองใช้พระแสงเกาทัณฑ์ยิงพระองค์ให้สิ้นพระชนม์แทนเด็กผู้นั้น บิดามารดาของเด็กไม่ติดใจเอาความ แล้วทูลว่า “อย่าว่าแต่ชีวิตบุตรข้าพเจ้าตายผู้เดียว ถึงชีวิตข้าพเจ้าและทั้งพวกข้าพเจ้าก็ดี ข้าพเจ้าขอถวายสะเดาะเคราะห์ ข้าพเจ้าจะได้ผูกกรรมเวรต่อละอองธุลีพระบาทหามิได้” พระเจ้าสันหยันได้ยินคำกราบทูลเช่นนั้นก็ทรงเมตตาแก่บิดามารดาเด็ก และประทานเสื้อผ้าทรัพย์สินเงินทองให้เป็นอันมาก