TLD-003-4546

สุกรน่ารังเกียจ (ชื่อตัวละคร)

สูกรชาดก   นิบาตชาดก  

สุกรน่ารังเกียจเป็นตัวละครในเรื่องสูกรชาดก  ทุกนิบาต  ในนิบาตชาดก 

ในแผ่นดินพระเจ้าพรหมทัตแห่งเมืองพาราณสี  พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพญาราชสีห์ อาศัยอยู่ในถ้ำในป่าหิมพานต์  ในที่ใกล้ๆ นั้นเป็นสระใหญ่ที่พวกสุกรอาศัยอยู่จำนวนมาก  วันหนึ่งพญาราชสีห์โพธิสัตว์จับสัตว์กินเป็นอาหารแล้วลงไปดื่มน้ำในสระ  สุกรล่ำสันพ่วงพีตัวหนึ่งกินอาหารอยู่ใกล้ๆ นั้น  เมื่อราชสีห์โพธิสัตว์จะขึ้นจากสระ  ได้เห็นสุกรก็นึกในใจว่าตนจะมาจับสุกรตัวนี้กินในวันอื่น แต่เกรงว่าสุกรจะรู้ตัวแล้วจะไม่มาที่นี่อีก  พญาราชสีห์จึงค่อยๆ เดินเลี่ยงไป  ฝ่ายสุกรเห็นดังนั้นก็คิดว่าพญาราชสีห์กลัวตน ก็รู้สึกฮึกเหิม อยากจะต่อสู้กับราชสีห์  สุกรเงยหน้าขึ้นร้องเรียกพญาราชสีห์ให้มาทำสงครามกัน โดยร้องว่าตนเองกับราชสีห์มี 4 เท้าเท่ากัน เหตุใดจึงต้องกลัวตนและเดินเลี่ยงไป  พญาราชสีห์ตอบว่าอีก 7 วันจะกลับมาต่อสู้กับสุกรที่นี่

สุกรดีใจมาก เที่ยวบอกแก่ฝูงญาติว่าตนจะต่อสู้กับราชสีห์  สุกรทั้งหลายได้ฟังต่างตกใจกลัวว่าถ้าราชสีห์มา พวกตนจะพลอยตายไปทั้งหมด  สุกรตัวนั้นจึงได้สติและตกใจกลัว  พวกญาติสุกรพากันหาอุบายให้รอดพ้นจากความตาย จึงแนะนำให้สุกรตัวนั้นไปในที่ถ่ายอุจจาระของพระดาบสทั้งหลาย  ให้ลงเกลือกในคูถเน่าให้ทั่ว  แล้วไปตากให้แห้งทุกๆ วัน  เมื่อถึงวันที่ 7 ซึ่งเป็นวันนัดต่อสู้กับพญาราชสีห์  ให้สุกรนั้นไปตากน้ำค้างให้ตัวเปียกชุ่ม แล้วไปที่ที่จะต่อสู้ก่อนพญาราชสีห์จะมา  ให้กำหนดให้รู้ทิศทางลมแล้วก็ยืนเหนือลม  ราชสีห์เป็นสัตว์สะอาด เมื่อได้กลิ่นเหม็นจากกายสุกรก็คงจะยอมให้สุกรชนะ  สุกรก็ไปดำเนินการตามอุบายนั้นทุกประการ

ในวันที่ 7 เมื่อพญาราชสีห์โพธิสัตว์มาถึงจุดนัดพบ ได้กลิ่นคูถเน่าอันน่ารังเกียจที่ตัวสุกร ก็เข้าใจในอุบายจึงกล่าวแก่สุกรน่ารังเกียจว่าอุบายนี้ดีจริง คราวนี้สุกรรอดชีวิตเพราะตนไม่อาจถูกต้องกายสุกรได้  แล้วพญาราชสีห์ก็ยอมแพ้แก่สุกรน่ารังเกียจกลับไปยังที่อยู่  สุกรดีใจกลับไปบอกพวกญาติ  สุกรทั้งหลายต่างกลัวภัยจากพญาราชสีห์ก็พากันหนีไปอยู่ที่อื่น

วัลยา ช้างขวัญยืน 

ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)

Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)