TLD-003-4577
สุชาตะ (ชื่อตัวละคร)
สุชาตชาดก 2 นิบาตชาดก
สุชาตะเป็นตัวละครในเรื่องสุชาตชาดก ปัญจกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นพระโพธิสัตว์
สมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติเมืองพาราณสี พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นสุชาตกุมารในตระกูลกุฎุมพี เมื่อปู่ของสุชาตะสิ้นชีวิต บิดาของสุชาตะทำสถูปดินบรรจุอัฐิไว้ในสวน แล้วเดินร้องไห้รอบสถูปโดยไม่อาบน้ำ ไม่บริโภคอาหาร และไม่ทำการงานทั้งปวง สุชาตะคิดอุบายเพื่อให้บิดาหายโศกเศร้าด้วยการออกไปนอกบ้าน เห็นโคตายตัวหนึ่งก็นำหญ้าและน้ำวางไว้ข้างหน้า กล่าวอ้อนวอนให้โคตายนั้นเคี้ยวหญ้าและกินน้ำ บรรดาคนที่พบเห็นก็ไปบอกบิดาของสุชาตะว่าสุชาตะเป็นบ้า เมื่อบิดาไปถามว่าเหตุใดจึงกล่าวพร่ำเพ้อให้โคที่ตายแล้วกินหญ้าและน้ำเพราะเป็นการพูดที่เปล่าประโยชน์ สุชาตะตอบว่าตนเห็นอวัยวะของโคยังอยู่ครบถ้วนจึงเข้าใจว่าโคอาจฟื้นขึ้นได้ แต่บิดามองไม่เห็นอวัยวะของปู่เลยเหตุใดจึงร้องไห้อยู่ที่สถูปดิน บิดาของสุชาตะฟังแล้วเข้าใจดีว่าบุตรซึ่งมีปัญญาต้องการเตือนตน ก็คิดได้ว่าสังขารทั้งหลายเป็นสิ่งไม่เที่ยงจึงไม่เศร้าโศกอีกต่อไป
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory