สุปารก
สุปารกเป็นตัวละครในเรื่องสุปารกชาดก เอกาทสกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นพระโพธิสัตว์
ในสมัยพระเจ้ากุรุราช*แห่งกุรุรัฐนคร* พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นบุตรของต้นหน (ผู้บังคับบัญชาการเดินเรือและการงานในเรือ) ได้ชื่อว่าสุปารกกุมาร
เมื่อสุปารกกุมารอายุได้ 16 ปีก็สำเร็จการศึกษาวิชาต้นหน ครั้นบิดาสิ้นชีวิตได้เป็นนายต้นหนใหญ่แทน สุปารกเป็นคนมีความรู้และรอบคอบมาก เรือที่มีสุปารกเป็นต้นหนไม่เคยอับปาง ต่อมาสุปารกตาบอดสนิททั้งสองข้างเพราะถูกน้ำเค็ม ไม่อาจทำหน้าที่ต้นหนได้ จึงไปรับราชการอยู่กับพระราชาในตำแหน่งเจ้าพนักงานตีราคาวัตถุอันมีค่า เช่น ช้างแก้ว แก้วมณี ผ้ารัตกัมพล เป็นต้น ครั้งใดที่มีผู้นำของมีค่าที่ตนคิดว่าเป็นมงคลมาถวาย พระราชาก็จะมีรับสั่งให้นำของมีค่าเหล่านั้นไปให้สุปารกตรวจสอบ เมื่อสุปารกลูบคลำสิ่งนั้น ๆ แล้ว ก็สามารถวิจารณ์ข้อตำหนิอันไม่เป็นมงคลได้อย่างถูกต้องทุกครั้ง แต่ละครั้งพระราชาจะประทานรางวัลให้เพียง 8 กหาปณะ สุปารกเห็นว่ารางวัลน้อยนิดเพียงเท่านี้ไม่เหมาะสมแก่ตนจึงกลับไปอยู่ที่ตำบลท่าเรือดังเดิม
ต่อมาเหล่าพ่อค้าพากันไปอ้อนวอนเชิญให้สุปารกทำหน้าที่เป็นต้นหนเรือกำปั่นของพวกตน สุปารกใจอ่อนยอมรับคำเชิญ เรือเดินทางไปในมหาสมุทรโดยสวัสดิภาพเป็นเวลา 4 เดือน ผ่านมหาสมุทรต่าง ๆ เช่น มหาสมุทรอุระมาลีซึ่งมีปลามีทรวงอกและมีจมูกคล้ายมนุษย์และมีเพชรเกิดขึ้นในมหาสมุทรนี้ มหาสมุทรอัคคิมาลีซึ่งมีน้ำเป็นประกายราวกับดวงอาทิตย์ที่เปล่งรัศมีในเวลาเที่ยงวันและมีทองคำเกิดขึ้นในมหาสมุทรนี้ ฯลฯ สุปารกก็ให้ใช้ตาข่ายหย่อนลงไปในน้ำคล้ายกับวิธีจับปลากวาดเอาของมีค่าเหล่านั้นขึ้นเรือมาพอประมาณ แล้วให้ทิ้งของมีค่าน้อยในเรือลงไปในมหาสมุทร
ครั้นเดินทางมาถึงมหาสมุทรที่ชื่อพลวามุข ซึ่งน้ำทะเลปั่นป่วน ระลอกคลื่นซัดรุนแรงเสียงดังสะท้านราวกับทะเลบ้า สุปารกบอกแก่พ่อค้าว่า เรือกำปั่นลำใดมาถึงมหาสมุทรนี้จะอับปางทุกลำ ผู้คนในเรือ 700 คนรู้ต่างก็พากันกลัวตาย ร้องไห้คร่ำครวญเหมือนสัตว์ที่ตกอยู่ในนรกอเวจี สุปารกจึงคิดจะช่วยให้ทุกคนพ้นภัย ด้วยอำนาจแห่งสัตยาธิษฐานและอำนาจแห่งเบญจศีลที่สุปารกยึดมั่นทำให้เรือสามารถแล่นกลับไปถึงท่าเรือมรุกัจฉะได้ภายในเวลาวันเดียว สุปารกแบ่งแก้วมณีที่ได้มาแก่บรรดาพ่อค้าโดยทั่วหน้า พร้อมทั้งสั่งสอนให้รู้จักพอเพียงมิให้นำเรือออกมหาสมุทรอีก ส่วนสุปารกก็บำเพ็ญบุญทำทานจนสิ้นชีวิต แล้วไปเกิดในเทวโลก
