TLD-003-4750
สุวรรณมาลี 3 (ชื่อตัวละคร)
สุวรรณมาลีเป็นตัวละครในบทละครเรื่องวงศเทวราช (ฉบับหลวงพัฒนพงศ์ภักดี) เป็นมเหสีของท้าวจัตุรัต*ผู้ครองกรุงจักรวาฬ* เป็นขนิษฐาของนางหิรัญมาลี*มเหสีของท้าวมหานพสูร*สหายของท้าวจัตุรัต
เมื่อท้าวจัตุรัตจะยกทัพไปช่วยท้าวมหานพสูรรบกับวงศเทวราช* นางสุวรรณมาลีและสนมบริวารขอติดตามไปด้วย ท้าวจัตุรัตจัดทัพให้ท้าวสาตราสูร*อนุชาของท้าวมหานพสูรเป็นทัพหน้า ตนเป็นทัพหลวง เมื่อท้าวสาตราสูรพ่ายแพ้แตกทัพไป ท้าวจัตุรัตก็ออกต่อสู้กับวงศเทวราช ถูกศรของวงศเทวราชตัดเศียรขาด แต่ไม่ตายเพราะได้ถอดดวงใจไว้ที่ธำมรงค์ เมื่อร่ายมนตร์เศียรก็ติดกับกาย แล้วท้าวจัตุรัตก็บังกายเหาะกลับไปยังพลับพลา วงศเทวราชถามท้าววิเรนทร*ขุนทหารผู้เป็นใหญ่ในหมู่วิชาธร (วิทยาธร) ว่าเหตุใดท้าวจัตุรัตถูกตัดเศียรขาดแล้วไม่ตาย วิเรนทรทูลว่าคงเป็นเพราะท้าวจัตุรัตถอดดวงใจได้ วงศเทวราชจึงสั่งสังขปัด*วานรทหารเอกให้ไปลักดวงใจท้าวจัตุรัต
สังขปัดร่ายเวทแปลงกายเป็นแมลงภู่บินไปสืบดูเหตุการณ์ โดยจับอยู่บนช่อฟ้าพลับพลาที่ประทับของท้าวจัตุรัต ครั้นถึงเวลาค่ำมีนางกำนัลมาตักน้ำเพื่อให้นางสุวรรณมาลีสรงเสวย แมลงภู่แปลงก็บินลงไปต่อยนางกำนัลตายพลัดตกน้ำลอยไป แล้วแมลงภู่ก็ร่ายเวทแปลงเป็นนางกำนัลผู้นั้นเข้าไปปรนนิบัตินางสุวรรณมาลีจนเป็นที่โปรดปราน
ถึงยามราตรีนางสุวรรณมาลีบรรทมหลับ นางกำนัลแปลงร่ายมนตร์คืนร่างเป็นสังขปัดวานร สะกดเหล่าพลยักษ์ทั้งทัพ แล้วเข้าไปร่วมสมกับนางสุวรรณมาลี หลังจากนั้นก็อุ้มนางไปไว้ในถ้ำ ฝากเทวดาที่รักษาถ้ำดูแลนางไว้ ส่วนตนหวนกลับไปพลับพลา แปลงร่างเป็นนางสุวรรณมาลีแล้วแสร้งทำเป็นบรรทมหลับ
ฝ่ายท้าวจัตุรัตซึ่งบรรทมอยู่อีกห้องหนึ่งเกิดสุบินนิมิตไม่ดี รุ่งขึ้นจึงให้นางกำนัลไปตามมเหสีมาเฝ้า เล่าสุบินให้นางฟัง นางสุวรรณมาลีแปลงแสร้งทูลว่าเหตุที่ฝันร้ายคงเกี่ยวกับวงศ์ญาติคือท้าวสาตราสูรที่ต้องสิ้นชีพเพราะประมาทไม่ถอดดวงใจ เมื่อท้าวจัตุรัตบอกว่าจะออกไปทำศึกกับวงศเทวราชอีก มเหสีแปลงก็ทูลให้ถอดธำมรงค์ที่เก็บดวงใจฝากตนไว้ เพราะเกรงว่าวงศเทวราชจะแผลงศรทำลายให้สิ้นชีพ ท้าวจัตุรัตหลงเชื่อจึงมอบธำมรงค์ให้นาง
ฝ่ายมเหสีแปลงเมื่อได้ธำมรงค์ก็คืนร่างเป็นสังขปัดนำธำมรงค์ไปถวายวงศเทวราช เมื่อวงศเทวราชจะออกรบสังขปัดก็นำธำมรงค์ซ่อนไปด้วย กองทัพทั้งสองปะทะกัน วงศเทวราชให้สังขปัดเอาธำมรงค์ออกมาเย้ยหยันท้าวจัตุรัต ท้าวจัตุรัตเห็นจวนตัวจึงอ้อนวอนขอธำมรงค์คืน สังขปัดยั่วว่านางสุวรรณมาลีซึ่งมีสัมพันธ์รักกับตนเป็นผู้ให้ธำมรงค์มา ท้าวจัตุรัตได้ฟังก็กริ้วทั้งรักทั้งแค้นมเหสียิ่งนัก จึงออกอุบายว่า เมื่อไม่ให้ธำมรงค์คืนตนก็ยอมตาย แต่ขอเลิกทัพกลับไปก่อนแล้วจะออกมาสู้รบใหม่ในวันรุ่งขึ้น เมื่อกลับไปถึงพลับพลาท้าวจัตุรัตก็เศร้าโศกเสียใจ คลุ้มคลั่งไล่ตีบรรดานางกำนัลเพราะคิดว่าเป็นนางสุวรรณมาลี เมื่อได้สตินางกำนัลทูลว่านางสุวรรณมาลีหายไปจากพลับพลา ท้าวจัตุรัตก็ยิ่งโกรธ คิดจะล้างแค้นสังหารนางให้ได้
เมื่อท้าวจัตุรัตยกทัพออกไปรบกับวงศเทวราชในวันรุ่งขึ้น ได้แสร้งเนรมิตกายเป็นพระอินทร์*พูดจาหว่านล้อมวงศเทวราชให้คืนธำมรงค์และมเหสีแก่ท้าวจัตุรัต แต่เมื่อวงศเทวราชรู้ความจริงจากท้าววิเรนทรก็แผลงศรปักอก ตัดเศียรตัดกรพระอินทร์แปลง ส่วนสังขปัดก็ขยี้ดวงใจท้าวจัตุรัตแหลกละเอียดเป็นธุลี ก่อนสิ้นใจไปเกิดบนสวรรค์ท้าวจัตุรัตขออภัยโทษวงศเทวราช ถวายเมือง ฝากนางสุวรรณมาลีให้ครองคู่อยู่กับสังขปัด และขอให้งดโทษทัณฑ์ท้าวมหานพสูร
ฝ่ายนางสุวรรณมาลีฟื้นคืนสติก็ออกจากถ้ำกลับไปพลับพลา นางกำนัลทูลเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ส่วนนางก็เล่าเหตุการณ์ให้นางกำนัลฟัง
เมื่อท้าวมหานพสูรรู้ว่าท้าวจัตุรัตสิ้นชีวิตก็เศร้าโศก ปรึกษากับนางหิรัญมาลีมเหสีว่าควรใช้กลมารยาเอาชนะข้าศึกเพื่อมิให้เปลืองไพร่พล นางหิรัญมาลีเห็นดีด้วย ทูลว่าตนจะไปหานางสุวรรณมาลีที่ยังไม่รู้ว่าท้าวจัตุรัตสวามีสิ้นชีวิต เมื่อนางสุวรรณมาลีรู้ว่าสวามีสิ้นชีวิตก็เศร้าโศกเสียใจจนสลบ พอฟื้นขึ้นก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้นางหิรัญมาลีฟัง นางหิรัญมาลีจึงออกอุบายที่จะให้นางสุวรรณมาลีแปลงเป็นนางบุศบง*ธิดาของท้าวมหานพสูรเพื่อไปสังหารวงศเทวราช โดยให้นางแปลงทูลวงศเทวราชว่าพระบิดาให้มาสวามิภักดิ์ ส่วนพระบิดาจะตามมาถวายราชสมบัติในวันรุ่งขึ้น
นางบุศบงแปลงและนางหิรัญมาลีลงเรือจากเกาะแก้วข้ามแม่น้ำยมนา*ไปยังเขาการะเวก* เมื่อถึงหน้าพระลานพลับพลาที่ประทับของวงศเทวราช ทั้งสองนางพยายามสบเนตรวงศเทวราชแล้วถวายบังคม วงศเทวราชเห็นนางทั้งสองก็คิดว่านางหิรัญมาลีคงไปรับนางบุศบงธิดามาจากเนาวรัตนนคร*แล้วพามาหาตน จึงจะไปรับขวัญนาง แต่สังขปัดและท้าววิเรนทรทูลว่านางบุศบงคือนางสุวรรณมาลีมเหสีของท้าวจัตุรัตแปลงมา แต่วงศเทวราชไม่เชื่อกลับไปชวนนางบุศบงแปลงมาที่พลับพลา ฝ่ายนางหิรัญมาลีแสร้งทำเป็นสั่งเสียธิดา และฝากฝังนางกับวงศเทวราชแล้วกลับไปยังเกาะแก้ว
สังขปัดเกรงว่าวงศเทวราชจะได้นางบุศบงแปลงเป็นชายา จึงปรึกษากับครุฑ*และท้าววิเรนทร แล้วออกอุบายเชิญวงศเทวราชไปสรงเสวยน้ำในสระเชิงเขาเพื่อจะได้มีอายุยืน วงศเทวราชไม่อยากไปเพราะเป็นห่วงนางบุศบงแปลง แต่เกรงว่าสังขปัดจะน้อยใจจึงยอมทำตาม นางบุศบงแปลงขอตามเสด็จแต่วงศเทวราชไม่ยอมให้ไปด้วยเพราะเกรงใจสังขปัด เมื่อกลับมาจากสรงน้ำสังขปัดแสร้งทำเป็นเศร้าโศกที่ทูลเรื่องนางบุศบงแปลงแล้ววงศเทวราชไม่เชื่อ และเพื่อพิสูจน์ความจริงจึงขออาสาซ้อนกลนางบุศบงแปลง โดยตนจะแปลงเป็นวงศเทวราช และให้ครุฑแปลงเป็นปีศาจท้าวจัตุรัตเพื่อทำทีหึงหวงนางสุวรรณมาลีที่นอกใจ เมื่อนางกลัวเกรงปีศาจสวามีก็คงจะยอมกลับกลายร่าง
ฝ่ายสังขปัดเมื่อแปลงกายเป็นวงศเทวราชแล้วก็เนรมิตตำหนักขึ้นใหม่ใกล้พลับพลาที่ประทับ แล้วชวนนางบุศบงแปลงมาอยู่ด้วย ส่วนปีศาจท้าวจัตุรัตแปลงก็แสร้งมาทำลายขวัญว่านางคบชู้ด้วยการซัดกรวดทรายลงบนหลังคาตำหนัก และเคาะที่ริมฝา จับเสาสั่นและทลายฝาตำหนัก ทำทีร้องตวาดบริภาษทั้งสองให้ยอมรับผิด แต่นางบุศบงแปลงยังไม่ยอมรับผิด ปีศาจท้าวจัตุรัตแปลงจึงใช้พระขรรค์ไล่ฆ่า นางจึงยอมรับผิดขออภัยโทษวงศเทวราชแปลง แล้วคืนร่างเป็นนางสุวรรณมาลี วงศเทวราชแปลงจึงคืนร่างเป็นสังขปัดและปีศาจท้าวจัตุรัตแปลงก็คืนร่างเป็นครุฑดังเดิม
เมื่อนางสุวรรณมาลีรู้ว่าเสียกลก็คร่ำครวญถึงท้าวจัตุรัต สังขปัดและครุฑพานางไปเฝ้าวงศเทวราช วงศเทวราชยกโทษให้นางสุวรรณมาลีเพราะเห็นแก่สังขปัดซึ่งเคยร่วมสมกับนางมาก่อน และให้สังขปัดพานางสุวรรณมาลีไปส่งที่เกาะแก้ว
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory