ฆราวาสโพธิสัตว์เป็นตัวละครในเรื่องสุนขชาดก ทุกนิบาต ในนิบาตชาดก

ในแผ่นดินพระเจ้าพรหมทัตแห่งเมืองพาราณสี มีชาวเมืองคนหนึ่งเลี้ยงสุนัขอ้วนพีไว้ วันหนึ่งชาวชนบทคนหนึ่งมาทำธุระที่เมืองพาราณสี เห็นสุนัขตัวนั้นก็อยากได้ จึงให้ผ้าเนื้อดีผืนหนึ่งกับกหาปณะแก่เจ้าของเพื่อแลกกับสุนัข ชาวชนบทผูกสุนัขด้วยเชือกหนังแล้วพาจูงเดินไป ครั้นถึงปากดงได้แวะพักที่นฬศาลา (ศาลาไม้อ้อ) ผูกสุนัขไว้กับแผ่นกระดานแล้วนอนทับเชือกไว้ ฆราวาสโพธิสัตว์ชาวเมืองกาสีผ่านไปเห็นก็แนะให้สุนัขกัดกินเชือกหนังเพื่อจะได้เป็นอิสระ สุนัขบอกว่าตนตั้งใจคอยให้ชาวชนบทหลับสนิทเสียก่อนแล้วจึงจะหนีกลับไปหาเจ้าของเดิม