TLD-003-4955
หัสรังสี, นก (ชื่อตัวละคร)
หัสรังสีเป็นนกในบทละครเรื่องยุขัน มีขนหลากสีสลับลาย พูดภาษามนุษย์ได้ ในหัวมีดวงแก้ววิเศษ
เมื่อท้าววิเรนทร*สังหารวิชาธร (วิทยาธร) เพื่อแย่งชิงนารีผล ดวงแก้ววิเศษประจำตัวของวิชาธรตกลงพื้น ท้าววิเรนทรประสงค์จะให้ดวงแก้วนั้นเป็นสมบัติของมนุษย์ผู้มีบุญบารมีจึงวางดวงแก้วเหนือก้อนศิลา เสกคาถาให้ก้อนศิลานั้นกลายเป็นนกให้ชื่อว่าหัสรังสี แล้วสั่งให้บินไปยังฟากฝั่งมหาสมุทรทางบุรพทิศ
ระหว่างทาง นกหัสรังสีพบเรือสำเภาค้าขายของมะระงิด*แล่นผ่านมา ปรารถนาจะอาศัยไปกับเรือ จึงร่อนลงไปจับที่บาหลี (ห้องท้ายเรือสำเภา) มะระงิดสั่งให้บ่าวไพร่ทำบ่วงผูกไม้ไปคล้องนก แต่นกหัสรังสีกลับเดินเข้าไปให้จับแต่โดยดี มะระงิดจึงนำไปถวายท้าวอุเรเซน* ท้าวอุเรเซนประทานนกหัสรังสีให้นางประวะลิ่ม*ธิดาไปเลี้ยงไว้
เมื่อยุขัน*และลิขิต*ซึ่งออกตามหานกหัสรังสีไปอาศัยอยู่กับตามะหะหรี่*และยายมาลา*ในอุทยานเมืองอุเรเซน* ยุขันทำอุบายร้อยมาลัยเป็นสื่อรักให้ยายมาลานำไปถวายนางประวะลิ่ม นางประวะลิ่มอยากรู้ว่าผู้ร้อยมาลัยเป็นใคร จึงให้นกหัสรังสีไปสืบข่าวจนรู้ว่าเป็นยุขันโอรสท้าวอุรังยิด* ต่อมายุขันกับนางประวะลิ่มได้ครองคู่กันอยู่ในตำหนัก
ยุขันอยู่กับนางประวะลิ่มได้ 3 เดือน ก็นำนกหัสรังสีหนีออกจากเมืองเพื่อไปถวายท้าวอุรังยิด แต่ระหว่างทางยุขันถูกท้าวปะรังศรี*เจ้าเมืองอุรังฆาร*ชิงนกไปได้ ท้าวปะรังศรีจะสังหารนกหัสรังสีเพื่อเอาดวงแก้ววิเศษซึ่งอยู่ในหัวนก แต่นางบุษหรี*ธิดาอ้อนวอนขอให้ท้าวปะรังศรีประทานนกแก่นาง ท้าวปะรังศรีใจอ่อนยอมประทานให้ ต่อมาท้าวปะรังศรีออกอุบายขอชื่นชมนกหัสรังสี นางบุษหรีให้นางกำนัลนำไปถวาย นกหัสรังสีทูลทัดทานเพราะรู้ว่าท้าวปะรังศรีต้องการสังหารตน แต่นางบุษหรีไม่เชื่อ ในที่สุดนกหัสรังสีก็ถูกฆ่า
เมื่อยุขันประหารท้าวปะรังศรีและได้นางบุษหรีเป็นชายาแล้ว ยุขันรู้ว่านางประวะลิ่มเดินทางมาตามหาจึงรับนางเข้าไปอยู่ในวัง ต่อมานางประวะลิ่มน้อยใจยุขันหนีไปอยู่ที่เมืองอุรังยิด ยุขันเกรงว่าท้าวอุรังยิดจะกริ้วหากรู้ว่านกหัสรังสีถูกฆ่า จึงไปขอให้ฤๅษีรักขิต*พระอาจารย์ผ่าดวงแก้วเป็น 3 ดวง ดวงหนึ่งชุบให้เป็นนกหัสรังสี ดวงหนึ่งจะเก็บไว้เอง และอีกดวงหนึ่งจะถวายท้าวอุรังยิด นกหัสรังสีจึงกลับมามีชีวิตอีกครั้ง
ครั้งที่ยุขันปรารถนาจะกลับเมืองอุรังยิดได้อธิษฐานขอให้ปะตาระกาหลา*ช่วยให้พบยุดาหวัน*เชษฐา ปะตาระกาหลาดลใจให้ยุดาหวันออกประพาสป่า ยุขันได้ยินเสียงกองทัพอยู่ใกล้ๆ จึงให้นกหัสรังสีไปสืบข่าวจนรู้ว่าเป็นทัพของยุดาหวัน เมื่อทั้งสองได้พบกันแล้วก็พากันไปเมืองอุรังยิด นกหัสรังสีจึงได้กลับไปอยู่กับนางประวะลิ่มอีกครั้ง
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory