TLD-003-5292
อำมาตย์โพธิสัตว์ 8 (ชื่อตัวละคร)
สุจชชาดก นิบาตชาดก
อำมาตย์โพธิสัตว์เป็นตัวละครในเรื่องสุจชชาดก จตุกกนิบาต ในนิบาตชาดก
ในแผ่นดินพระเจ้าพรหมทัต*แห่งเมืองพาราณสี* พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นอำมาตย์ผู้สำเร็จราชการ วันหนึ่งพระเจ้าพรหมทัตระแวงว่าโอรสจะเป็นกบฏจึงสั่งให้ไปอยู่ที่อื่น เมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์แล้วให้กลับมาครองราชย์ โอรสจึงพาชายาของตนไปอยู่ป่า เลี้ยงชีพด้วยมูลผลาหาร
ต่อมาโอรสตรวจดูดาวนักษัตรรู้ว่าพระเจ้าพรหมทัตสิ้นพระชนม์จึงจะเสด็จกลับเมือง ระหว่างทางผ่านภูเขาลูกหนึ่ง ชายาทูลถามว่าสมมุติว่าพระองค์มีภูเขาเป็นทองคำจะประทานสิ่งใดให้นาง สวามีตอบว่าจะไม่ประทานสิ่งใดให้เลย ชายาก็นึกน้อยพระทัย ครั้นกลับถึงวังนางได้เป็นมเหสี แต่พระราชาก็ไม่ยกย่องนาง ทำเสมือนว่านางไม่มีตัวตน อำมาตย์โพธิสัตว์รู้ว่ามเหสีมีคุณแก่พระราชามากจึงไปทูลมเหสีว่าจะช่วยเหลือ แล้วนัดแนะว่าเมื่อตนเฝ้าพระราชา ให้นางพูดถึงเรื่องเมื่อครั้งที่นางถามถึงภูเขาทอง
เมื่ออำมาตย์เข้าเฝ้าพระราชาได้แสร้งทูลถามพระมเหสีว่าเหตุใดจึงไม่ประทานสิ่งใดให้ตนบ้าง พระมเหสีตอบว่าแม้แต่นางเองก็มิได้รับสิ่งใดจากพระราชาเช่นกันจึงไม่มีของจะให้ แล้วเล่าว่าเมื่อครั้งที่พระราชากับตนพากันเดินทางมารับราชสมบัตินั้น ได้พบภูเขาลูกหนึ่ง นางทูลถามพระราชาว่าหากพระองค์มีภูเขาเป็นทองจะประทานอะไรให้นาง แต่พระราชากลับตอบว่าจะไม่ให้อะไรเลย พระราชาจึงบอกเหตุผลว่าบัณฑิตย่อมทำตามคำพูด ถ้าไม่ทำก็ย่อมจะไม่พูด อำมาตย์โพธิสัตว์จึงทูลว่าหญิงที่ไม่ทอดทิ้งสามีในยามตกยากนับเป็นยอดภรรยา เมื่อสามีมั่งมีขึ้นภรรยาก็ควรได้รับประโยชน์นั้นด้วย ดังนั้นมเหสีจึงควรจะได้รับการยกย่อง พระราชานึกถึงคุณของมเหสีจึงประทานความเป็นใหญ่แก่นาง และยกย่องอำมาตย์โพธิสัตว์ว่าเป็นผู้ที่ทำให้พระองค์ระลึกถึงคุณของมเหสีได้
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory