อินเฮาเป็นตัวละครในเรื่องห้องสิน  เป็นพระราชบุตรองค์ใหญ่ของพระเจ้าติวอ๋อง*กับนางเกียงฮองเฮา* มีน้องชายชื่ออินหอง*

เมื่ออินเฮาอายุได้ 14 ขวบ นางเกียงฮองเฮามารดาต้องโทษถูกพระเจ้าติวอ๋องให้ควักดวงตา  อินเฮากำลังเล่นหมากรุกกับอินหองผู้น้อง ได้รู้ว่ามารดาต้องโทษจึงรีบวิ่งมาหา  นางเกียงฮองเฮาจึงเล่าเรื่องให้อินเฮาและอินหองฟัง ทั้งสั่งเสียให้แก้แค้นแทนตนพอพูดจบนางก็ขาดใจตาย

เมื่ออินเฮาเห็นเกียงฮวน*ซึ่งเป็นคนใส่ความนางเกียงฮองเฮา อินเฮาโกรธจึงเอากระบี่ฟันเกียงฮวนตายตัวขาดเป็น 2 ท่อน อินเฮาอินหองจึงหนีออกจากวัง อินหองหลบหนีจะไปเมืองตังลู้* ครั้นอินเฮาเดินทางมาได้ 625 เส้นเป็นเวลาค่ำพบตึกใหญ่จึงเข้าไป อินเฮาพบผู้เฒ่าคนหนึ่งจึงบอกว่าตนเดินทางไกลมาขออาศัยนอนรุ่งเช้าแล้วจึงจะลาไป ฝ่ายเสียงหยง*ขุนนางผู้เฒ่าได้ยินจึงเหลียวไปดูเห็นว่าเป็นอินเฮา อินเฮาเห็นเสียงหยงก็จำได้จึงร้องไห้เล่าความให้ฟัง เสียงหยงจึงให้จัดโต๊ะให้อินเฮากิน

ฝ่ายอินโภ้*ทหารของพระเจ้าติวอ๋องตามหาอินเฮามาครั้นถึงบ้านเสียงหยงผู้เป็นนายเก่าจึงเข้าไปหาพบอินเฮาอยู่ที่นั้น เสียงหยงจึงบอกอินเฮาว่าจะเข้าไปช่วยทูลให้พ้นผิดแล้วจึงเดินทางเข้าเมืองจิวโก๋* ฝ่ายพระเจ้าติวอ๋องครั้นรู้ว่าจับตัวอินเฮาและอินหองมาได้ก็จะให้ประหารเสีย  ด้วยเหตุที่อินเฮาและอินหองยังไม่ถึงที่ตาย เทวดาจึงบันดาลเป็นลมหอบช่วยชีวิตไป ก๋งเสงจู๊*ซึ่งจำศีลในถ้ำโทหึงตง*จึงได้รับอินหองเข้าไว้เป็นศิษย์

ฝ่ายง่วนสีเทียนจุ๋น*เห็นว่าให้เกียงจูแหยไปช่วยบูอ๋อง*ยกทัพไปตีเมืองจิวโก๋แต่จะไว้ใจเกียงจูแหยผู้เดียวไม่ได้ จึงให้ไปบอกก๋งเสงจู๊ให้รีบไปเมืองไซรกี*ช่วยเกียงจูแหยยกทัพไปตีเมืองจิวโก๋ ก๋งเสงจู๊คิดถึงอินเฮาว่าหนีบิดามาพึ่งอยู่เป็นศิษย์นานแล้วจึงให้อินเฮาไปช่วยเกียงจูแหยทำความชอบกับบูอ๋อง  อินเฮากล่าวว่าตนมีความแค้นนางขันกี*ที่ฆ่ามารดาจึงจะไปช่วยเกียงจูแหย  ก๋งเสงจู๊จึงให้อินเฮาไปชุบตัวที่ถ้ำไซจูไหง*ก่อน

เมื่ออินเฮาเดินทางไปถึงเห็นโต๊ะศิลามีถั่วอยู่ 7 เมล็ดจึงหยิบมากินทั้งหมด ทำให้ศีรษะอินเฮากลายเป็นสามศีรษะหน้าเขียวดังทาคราม มีเขี้ยวงอกออกจากปาก มีมือเพิ่มเป็นหกมือ อินเฮาจึงกลับมาหาอาจารย์ ก๋งเสงจู๊ให้ของวิเศษแก่อินเฮา แล้วกล่าวว่าถ้าอินเฮาซื่อสัตย์ต่อตนไปช่วยบูอ๋องโดยสุจริตนานไปสมบัติเมืองจิวโก๋จะเป็นของอินเฮา อินเฮาสาบานต่ออาจารย์ว่าหากตนเองมิได้ซื่อสัตย์ต่อคำอาจารย์ไปเข้ากับบิดาก็ให้ต้องอาวุธตาย แล้วอินเฮาก็ลาอาจารย์มาพบกับฮุนเหลียง*และแบเซียน*  ทั้งสองยอมเข้ากับอินเฮา  และยกทัพจะไปช่วยบูอ๋อง

ฝ่ายซินกงป้ารู้ว่าอินเฮาจะยกไปช่วยเมืองไซรกีจึงขี่เสือมายืนคอยอยู่ แล้วเกลี้ยกล่อมจนอินเฮากลับใจยกทัพไปรบกับเกียงจูแหย ต่อมาเอียวเจี้ยนเห็นว่าของวิเศษที่อินเฮาใช้เป็นของก๋งเสงจู๊จึงไปหาก๋งเสงจู๊  ก๋งเสงจู๊จึงถามว่าตนให้อินเฮาไปช่วยเกียงจูแหยทำศึกกับเมืองจิวโก๋สำเร็จศึกแล้วหรือไม่ เอียวเจี้ยนจึงเล่าว่าอินเฮากลับยกทัพไปตีเมืองไซรกีรบกับเกียงจูแหย ก๋งเสงจู๊ตกใจจึงว่าตนจะไปว่ากล่าวอินเฮาเองแม้นไม่ฟังก็จะฆ่าเสีย ครั้นแล้วก๋งเสงจู๊จึงไปหาอินเฮา อินเฮาเล่าความให้ฟัง  ก๋งเสงจู๊โกรธได้รบกัน  อินเฮาเอาทวนจะแทงก๋งเสงจู๊  ก๋งเสงจู๊จึงหนีเข้าเมืองไซรกี

ต่อมาเกียงจูแหยนำทหารเข้าปล้นค่ายอินเฮา ทหารของบูอ๋องเข้ารุมรบอินเฮา แม้อินเฮาจะใช้ของวิเศษแต่ทหารของบูอ๋องได้อำนาจมนตร์ลงเกียดกงจู๊ป้องกัน อาวุธอินเฮาจึงไม่สามารถทำอะไรได้  อินเฮาก็ใจเสียหนีไปจนถึงภูเขาเอาตราขว้างไปถูกเขาทะลุเป็นช่อง อินเฮาหนีไปตามช่องภูเขา ครั้นศีรษะอินเฮาออกช่องภูเขาแต่ตัวยังอยู่ในภูเขา เหยียนเต๋งโตหยิน*จึงตบมือ ภูเขาก็หุบเข้าตัวอินเฮาจึงติดอยู่ในภูเขานั้น บูอ๋องขี่ม้าขึ้นไปบนภูเขาเห็นจึงร้องห้ามไม่ให้ทำร้ายอินเฮา เหยียนเต๋งโตหยินจึงลวงบูอ๋องให้ลงจากเขาแล้วให้บูกิด*เอาไถเหล็กไปไถในซอกเขาที่อินเฮาอยู่ก็เห็นกระดูกอินเฮาแตกหักกระจัดกระจาย ครั้นบูกิดไถเสร็จดวงวิญญาณจึงลอยไปเมืองจิวโก๋ไปลาพระเจ้าติวอ๋องแล้วลาไปอยู่ห้องสินไต้