TLD-003-5399
อุทัยราช, พระเจ้า (ชื่อตัวละคร)
คังคมาลชาดก นิบาตชาดก
พระเจ้าอุทัยราชเป็นตัวละครในเรื่องคังคมาลชาดก อัฏฐกนิบาต ในนิบาตชาดก เป็นพระโพธิสัตว์
ครั้งพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในเมืองพาราณสี มีเศรษฐีผู้หนึ่งชื่อสุจิปริวาร* มีทรัพย์ 80 โกฏิ ชอบทำบุญบริจาคทาน ทั้งเศรษฐี บุตรภรรยา และบริวารพากันรักษาอุโบสถศีลเดือนละ 6 วันเสมอ ครั้งนั้นพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติในตระกูลคนเข็ญใจทำงานรับจ้าง วันหนึ่งไปขอทำงานที่บ้านสุจิปริวารเศรษฐี ทุกครั้งเมื่อมีคนมาขอทำงาน เศรษฐีจะบอกตั้งแต่วันแรกว่าให้ถือศีล แต่ครั้งนี้เศรษฐีไม่ได้บอกบุรุษเข็ญใจเรื่องการถือศีล บุรุษเข็ญใจเป็นคนสอนง่ายทำงานด้วยความอุตสาหะ วันหนึ่งเป็นวันอุโบสถ เศรษฐีสั่งให้บุรุษเข็ญใจหุงข้าวแต่เช้าให้พวกกรรมกรกินแล้วจะได้รักษาศีล เศรษฐีและทุกคนในเรือนกินอาหารเช้าแล้วอธิษฐานอุโบสถศีลแต่ไม่มีผู้ใดบอกบุรุษเข็ญใจ ครั้นพลบค่ำบุรุษเข็ญใจออกไปทำงานเสร็จแล้วก็กลับเรือนของเศรษฐี เมื่อรู้จากพ่อครัวว่าตนเป็นเพียงผู้เดียวที่ไม่ได้ถืออุโบสถศีลก็คิดจะอธิษฐานอุโบสถศีลในเวลานั้นทันที เศรษฐีบอกว่าไม่ได้อธิษฐานไว้ในเวลาเช้าจึงเป็นกึ่งอุโบสถเท่านั้น แต่บุรุษเข็ญใจยังยืนยันจะสมาทานศีลอยู่ เมื่อสมาทานศีลแล้วก็กลับไปที่อยู่และนอนนึกถึงองค์ศีล ครั้นเวลากลางคืนก็เป็นลมเพราะอดอาหารถึงวันหนึ่งแล้ว แม้เศรษฐีนำยามาให้ บุรุษเข็ญใจก็ไม่ยอมกินเพราะไม่ต้องการทำลายศีล ครั้นใกล้รุ่งคนทั้งหลายเห็นว่าบุรุษเข็ญใจต้องตายอย่างแน่นอนจึงช่วยกันหามไปให้นอนในห้องเก็บอาหาร ขณะนั้นพระเจ้าพาราณสีทรงรถพระที่นั่งเสด็จทำประทักษิณรอบพระนคร บุรุษเข็ญใจเห็นโภคสมบัติก็คิดอยากได้ เมื่อดับจิตแล้วด้วยอานิสงส์ที่ได้สมาทานศีลกึ่งหนึ่งในวันนั้นจึงได้ไปปฏิสนธิในครรภ์ของอัครมเหสีพระเจ้าพาราณสี เมื่อประสูติได้นามว่าอุทัยกุมาร ครั้นเจริญวัยได้ศึกษาศิลปศาสตร์สำเร็จแล้ว ทรงระลึกถึงบุรพกรรมและทรงเปล่งอุทานเนืองๆ ว่าผลบุญเล็กน้อยเท่านี้ๆ เมื่อพระบิดาสิ้นพระชนม์แล้ว อุทัยกุมารได้ครองราชย์ต่อ เมื่อทอดพระเนตรราชสมบัติก็เปล่งวาจาอยู่อย่างนั้น
ในเวลานั้นมีชายผู้หนึ่งซึ่งบ้านอยู่ใกล้ประตูเมืองด้านทิศเหนือ รับจ้างตักน้ำได้ทรัพย์กึ่งมาสกก็นำไปฝังไว้ในกำแพงเมือง แล้วรับจ้างตักน้ำต่อไปถึงประตูเมืองด้านทิศใต้ พบหญิงกำพร้าอาชีพรับจ้างตักน้ำเช่นกันและได้นางเป็นภรรยา วันหนึ่งในพระนครมีมหรสพ นางบอกให้สามีไปนำทรัพย์ที่ฝังไว้มารวมกับทรัพย์ของนางที่มีจำนวนเท่ากันแล้วไปซื้อเครื่องหอมและสุราแล้วจะไปเที่ยวดูการละเล่น ชายผู้เป็นสามีนึกกระหยิ่มใจเดินร้องเพลงเพลินเข้าไปถึงหน้าพระลานหลวง พระเจ้าอุทัยราชประทับที่สีหบัญชรทอดพระเนตรเห็นก็สงสัยว่าเหตุใดชายผู้นี้จึงเดินร้องเพลงท่ามกลางแดดที่ร้อนจัดโดยไม่รู้สึก จึงให้ราชบุรุษไปนำตัวเข้าเฝ้า เมื่อทรงรู้เหตุก็บอกชายอาชีพตักน้ำว่าถ้าไม่ไปเอาทรัพย์ที่ฝังไว้ที่กำแพงพระองค์จะให้ทรัพย์กึ่งมาสกแทน เมื่อชายผู้นั้นไม่ยอมพระเจ้าอุทัยราชเพิ่มจำนวนราชทรัพย์ให้มากขึ้นๆ จนถึงให้เป็นอุปราช ชายรับจ้างตักน้ำจึงยอม ถึงกระนั้นในภายหลังก็ยังไปนำทรัพย์กึ่งมาสกที่ฝังไว้มาจนได้ เมื่อเป็นอุปราชคนทั้งหลายจึงเรียกชื่อว่าอฒมาสกราช*
วันหนึ่งพระเจ้าอุทัยราชและอฒมาสกประพาสอุทยาน พระเจ้าอุทัยราชทรงกีฬาเหนื่อยก็บรรทมโดยเอาเศียรพาดเพลาของอฒมาสกและหลับไป อฒมาสกคิดปลงพระชนม์พระเจ้าอุทัยราชเพราะหวังราชสมบัติทั้งหมด แต่แล้วก็หวนคิดถึงบุญคุณที่ยกย่องตนให้เป็นใหญ่ คิดทวนไปมาถึง 2 - 3 ครั้งก็เห็นว่าจิตที่คิดฆ่านั้นไม่สงบลงได้เป็นบาปกรรมจึงขว้างพระแสงดาบไป ปลุกบรรทมพระเจ้าอุทัยราชแล้วเล่าเรื่องที่คิดทั้งหมดพร้อมกับขออภัยโทษ พระเจ้าอุทัยราชตรัสว่าจะยกราชสมบัติให้อฒมาสกและพระองค์จะเป็นอุปราชแทน อฒมาสกกล่าวว่าไม่ต้องการราชสมบัติแล้วแต่จะขอออกบวช หลังจากแสดงธรรมแก่มหาชนแล้วอฒมาสกบวชเป็นฤๅษีอยู่ในป่าหิมพานต์จนได้ฌานอภิญญา
เมื่ออฒมาสกบวชแล้วพระเจ้าอุทัยราชเปล่งอุทานว่าการที่พระองค์ได้เป็นพระราชาเป็นผลของบุญเพียงเล็กน้อย แต่สหายที่ละกามไปบวชได้ชื่อว่ามีลาภอย่างยิ่ง คำกล่าวนี้ไม่มีผู้ใดเข้าใจเนื้อความ แม้พระมเหสีทูลถามพระเจ้าอุทัยราชก็ไม่ทรงบอก วันหนึ่งกัลบกชื่อคังคมาล*ปลงพระมัสสุถวาย พระราชาพอพระทัยตรัสถามว่าต้องการสิ่งใด คังคมาลทูลว่าขอให้พระองค์อธิบายเนื้อความที่ทรงอุทานนั้น พระเจ้าอุทัยราชจึงตรัสเล่าเรื่องในอดีตชาติที่เคยเป็นคนเข็ญใจ จนถึงขณะนี้สหายได้ไปบวชแล้วแต่พระองค์ยังประมาทหลงครองราชสมบัติอยู่ คังคมาลได้ฟังก็คิดละความผูกพันในญาติและสมบัติ จึงทูลลาไปบวชเป็นฤๅษีในป่าหิมพานต์ เจริญวิปัสสนาญาณจนได้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าอยู่ที่เขาคันธมาทน์ เวลาผ่านไป 5 ปีพระปัจเจกพุทธเจ้านึกถึงพระเจ้าอุทัยราชก็เหาะไปหาที่เมืองพาราณสี เมื่อพระราชาไปเฝ้าก็ได้ปฏิสันถารกัน พระคังคมาลปัจเจกพุทธเจ้าเรียกพระราชาตามสกุลว่าพรหมทัตทำให้พระมารดาของพระราชากริ้วว่าคังคมาลเป็นกัลบกไม่รู้จักประมาณตน พระราชาห้ามพระมารดาและประกาศคุณของพระคังคมาลปัจเจกพุทธเจ้าว่าเป็นผู้ข้ามสังสารวัฏแล้ว พระเจ้าอุทัยราชขออภัยโทษให้พระมารดาและนิมนต์พระคังคมาลปัจเจกพุทธเจ้าให้อยู่ต่อในอุทยาน แต่พระคังคมาลปัจเจกพุทธเจ้าไม่รับนิมนต์ เมื่อให้โอวาทแก่พระราชาแล้วก็เหาะกลับไปเขาคันธมาทน์
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory