ท้าวอุเรเซนเป็นตัวละครในบทละครเรื่องยุขัน เป็นเจ้าเมืองอุเรเซน* มีมเหสีชื่อมะยุดา* (มะรุดา*) มีธิดาชื่อประวะลิ่ม* และมีโอรสชื่ออุรังหงัน* (อุราหงัน*)

วันหนึ่งมะระงิด*นายกำปั่นเรือพาบ่าวไพร่เดินทางมุ่งหน้าไปค้าขายที่เมืองอุเรเซน   ระหว่างทางพบนกหัสรังสี*จึงจับไปถวายท้าวอุเรเซน  ท้าวอุเรเซนพอพระทัยมากประทานรางวัลให้มะระงิด   แล้วประทานนกหัสรังสีให้นางประวะลิ่มไปเลี้ยง

เมื่อแม่นกอินทรีพายุขัน*กับลิขิต*ไปถึงเมืองอุเรเซน  ยุขันลอบได้นางประวะลิ่มเป็นชายา  นางประวะลิ่มให้นางสันหยา*พี่เลี้ยงคนสนิทไปทูลท้าวอุเรเซนว่าตนไม่สบาย เมื่อหายดีแล้วจะขึ้นเฝ้าตามปกติ  ท้าวอุเรเซนกำชับให้นางสันหยาดูแลนางประวะลิ่มอย่างดี และให้ตามแพทย์หลวงไปรักษา 

ต่อมายุขันนำนกหัสรังสีหนีไปเมืองอุรังยิด*  ปล่อยให้นางประวะลิ่มอยู่กับลิขิตและนางสันหยาที่ตำหนัก  เมื่อแม่นกอินทรีกลับมาเยี่ยม นางประวะลิ่มขอให้แม่นกอินทรีพาไปตามหายุขัน  เหล่านางสนมกำนัลเข้าใจว่าครุฑจับตัวนางประวะลิ่ม นางสันหยา และนกหัสรังสีไป  จึงไปทูลท้าวอุเรเซน    ท้าวอุเรเซน  นางมะยุดา และอุรังหงันพากันเศร้าโศกเสียใจ  ให้โหรทำนายดวงชะตาของนางประวะลิ่ม  โหรทูลว่านางประวะลิ่มมีเคราะห์ร้ายต้องจากบ้านเมืองไปลำบากในป่าเป็นเวลา 3 ปี นางจะได้คู่ครอง มีโอรส และจะกลับมาพร้อมกับนกหัสรังสี

หลังจากยุขันขึ้นครองราชย์ที่เมืองอุรังยิดแล้ว   พ่อค้าเมืองอุรังยิดบรรทุกสินค้าล่องเรือออกไปค้าขาย  ขณะอยู่กลางมหาสมุทรเกิดพายุใหญ่พัดเรือแล่นตรงไปยังเมืองอุเรเซน  พ่อค้าเห็นผู้คนในเมืองมีแต่ความโศกเศร้าก็ถามเสนา  เมื่อรู้ว่านับแต่นางประวะลิ่ม  นางสันหยา และนกหัสรังสีถูกครุฑลักพาไป  บ้านเมืองก็ไม่มีความสุข  พ่อค้าจึงบอกว่านางประวะลิ่มได้ไปเป็นมเหสีของยุขันอยู่ที่เมืองอุรังยิดและมีโอรสแล้ว  เมื่อท้าวอุเรเซนรู้ว่านางประวะลิ่มยังมีชีวิตอยู่ก็คลายโศก  แล้วสั่งให้อุรังหงันนำกองทัพเรือ 500 ลำออกเดินทางไปพานางประวะลิ่มกับนกหัสรังสีกลับมา