กากับสุนัขจิ้งจอกเป็นตัวละครในเรื่องชัมพูขาทกชาดก ติกนิบาต ในนิบาตชาดก
ครั้งพระเจ้าพรหมทัตครองราชย์ในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพฤกษเทวดาอาศัยอยู่ในป่าชมพู่แห่งหนึ่ง ในป่านี้มีกาตัวหนึ่งอาศัยอยู่ที่กิ่งชมพู่และกินผลชมพู่เป็นอาหาร
วันหนึ่งมีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งมาที่ใต้ต้นชมพู่ แหงนหน้าขึ้นไปเห็นกา คิดว่าทำอย่างไรตนจึงจะได้กินชมพู่บ้าง จึงกล่าวยกยอกาว่าเป็นสัตว์มีเสียงไพเราะ ขณะที่เกาะอยู่บนกิ่งชมพู่ก็มีลักษณะงามน่าดูเหมือนยูงทอง แล้วสุนัขจิ้งจอกก็ขอให้กาส่งเสียงร้องให้ฟัง ฝ่ายกาก็กล่าวยกยอตอบว่าสุนัขจิ้งจอกมีรูปร่างสง่างามเหมือนลูกเสือตัวใหญ่ แล้วกาก็สั่นกิ่งชมพู่ให้ผลร่วงหล่นลงพื้นให้สุนัขจิ้งจอกกิน
ฝ่ายพฤกษเทวดาโพธิสัตว์ได้ยินกากับสุนัขจิ้งจอกเจรจากันก็กล่าวคัดค้านว่าสัตว์ทั้งสองต่างกล่าวถ้อยคำอันเป็นเท็จยกยอกัน แล้วพฤกษเทวดาโพธิสัตว์ก็แสดงตนอันน่าสะพรึงกลัวให้กาและสุนัขจิ้งจอกเห็น สัตว์ทั้งสองตกใจ พากันหนีไปจากที่นั้น
นามานุกรม