กากับสุนัขจิ้งจอกเป็นตัวละครในเรื่องอนัตตชาดก ติกนิบาต ในนิบาตชาดก
ในแผ่นดินพระเจ้าพรหมทัตแห่งกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพฤกษเทวดาอาศัยอยู่ในป่าละหุ่ง ณ ตำบลหนึ่ง ครั้งนั้นมีโคแก่ตัวหนึ่งตายลง ชาวบ้านลากซากโคไปทิ้งไว้ในป่าละหุ่ง มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งมาเห็นเข้าก็กัดทึ้งกินซากโค ขณะนั้นมีกาตัวหนึ่งบินมาเกาะอยู่ที่ต้นละหุ่ง เห็นสุนัขจิ้งจอกกำลังกัดกินซากโคอยู่ก็อยากกินบ้าง จึงคิดหาวิธีที่จะพูดหลอกให้สุนัขจิ้งจอกหลงเชื่อ คิดดังนั้นแล้วกาก็กล่าวยอสุนัขจิ้งจอกว่ามีร่างกายเปรียบดังโคอุสุภราช มีความองอาจดุจพญาราชสีห์ ขอให้ให้อาหารแก่ตนบ้าง ฝ่ายสุนัขจิ้งจอกได้ฟังการยกยอก็ชอบใจ กล่าวยกยอตอบว่ากาเป็นนกรูปงาม มีสร้อยคองามราวมยุรา แล้วสุนัขจิ้งจอกก็ชวนกากินซากโคด้วยกัน
พฤกษเทวดาโพธิสัตว์ฟังสัตว์ทั้งสองยกยอกันด้วยถ้อยคำอันเป็นเท็จจึงกล่าวว่า ในบรรดาเนื้อ สุนัขจิ้งจอกได้ชื่อว่าชั่วร้าย ในบรรดานก กาได้ชื่อว่าเลว ขึ้นชื่อว่าไม้ละหุ่งก็ไม่น่านิยม ขณะนี้ทั้งสามได้ปรากฏอยู่ด้วยกัน ณ ที่นี้
นามานุกรม