กากับสุนัขจิ้งจอกเป็นตัวละครในเรื่องอนัตตชาดก  ติกนิบาต  ในนิบาตชาดก    

ในแผ่นดินพระเจ้าพรหมทัตแห่งกรุงพาราณสี  พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพฤกษเทวดาอาศัยอยู่ในป่าละหุ่ง ณ ตำบลหนึ่ง   ครั้งนั้นมีโคแก่ตัวหนึ่งตายลง  ชาวบ้านลากซากโคไปทิ้งไว้ในป่าละหุ่ง  มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งมาเห็นเข้าก็กัดทึ้งกินซากโค  ขณะนั้นมีกาตัวหนึ่งบินมาเกาะอยู่ที่ต้นละหุ่ง  เห็นสุนัขจิ้งจอกกำลังกัดกินซากโคอยู่ก็อยากกินบ้าง  จึงคิดหาวิธีที่จะพูดหลอกให้สุนัขจิ้งจอกหลงเชื่อ  คิดดังนั้นแล้วกาก็กล่าวยอสุนัขจิ้งจอกว่ามีร่างกายเปรียบดังโคอุสุภราช  มีความองอาจดุจพญาราชสีห์  ขอให้ให้อาหารแก่ตนบ้าง  ฝ่ายสุนัขจิ้งจอกได้ฟังการยกยอก็ชอบใจ  กล่าวยกยอตอบว่ากาเป็นนกรูปงาม  มีสร้อยคองามราวมยุรา  แล้วสุนัขจิ้งจอกก็ชวนกากินซากโคด้วยกัน

พฤกษเทวดาโพธิสัตว์ฟังสัตว์ทั้งสองยกยอกันด้วยถ้อยคำอันเป็นเท็จจึงกล่าวว่า  ในบรรดาเนื้อ  สุนัขจิ้งจอกได้ชื่อว่าชั่วร้าย  ในบรรดานก  กาได้ชื่อว่าเลว  ขึ้นชื่อว่าไม้ละหุ่งก็ไม่น่านิยม  ขณะนี้ทั้งสามได้ปรากฏอยู่ด้วยกัน ณ ที่นี้