กาลกัญชกาอสุรกาย หรือกาลกัญชกาอสูร*เป็นอสูรในเรื่องไตรภูมิกถาเกิดในอสุรกายภูมิ* กาลกัญชกาอสูรแบ่งออกเป็น 2 พวก พวกแรก “มีตนสูงได้เถิงคาพยุต 1 ผิจะคณนาด้วยวามนุษย์ได้ 2,000 วา” มีร่างกายผอมแห้งราวกับไม้แห้งๆ ปราศจากเลือดและเนื้อ มีตาเล็กมากราวกับตาปูและตานั้นตั้งอยู่เหนือกระหม่อม ปากของอสูรพวกนี้เล็กเท่ารูเข็ม อยู่เหนือกระหม่อมเช่นเดียวกัน “ผิแลว่าเขาเห็นสิ่งอันใดและเขาใคร่จะเอากินไส้ เทียรย่อมปักหัวลง เอาตีนชันขึ้นจึงได้กินแล” กาลกัญชกาอสูรพวกนี้มีความเป็นอยู่แร้นแค้นไม่เคยมีความสุข อสูรพวกนี้จะถือสากไล่ตีกันไปมาอยู่ตลอดเวลา
กาลกัญชกาอสูรอีกพวกหนึ่งมีร่างกายสูงใหญ่ได้คาพยุตหนึ่งเช่นเดียวกับพวกแรก
แต่ว่ามีรูปนั้นต่างๆ กันแล มีหน้าบ่มิงาม ท้องยานฝีปากใหญ่ แลมีเล็บตีนเล็บมืออันรี แลมีตานั้นฝั่งตาต่ำสูง หลังหักจมูกเบี้ยว ใจกล้าหน้าแข็งแรงมักเคียดมักฟุนแก่กาลกัญชกาสูรกายฝูงนั้น
แต่ทว่ากาลกัญชกาอสูรพวกหลังนี้ไม่ลำบากยากไร้เหมือนพวกแรกเพราะยัง “มีช้าง มีม้า มีข้า มีไท แกล้วหาญ มีรี้พลเพียงดั่งพระอินทร์” ที่อยู่ของอสูรพวกนี้คือที่ใต้เขาพระสุเมรุ*หรือที่เรียกว่าอสุรพิภพ*
นามานุกรม