โสนน้อยเรือนงาม
รหัสข้อมูล
TLD-001-275
ชื่อเรื่องหลัก
โสนน้อยเรือนงาม
คำประพันธ์
นิทาน
เนื้อเรื่องย่อ
กล่าวถึงท้าวกาลศึกแห่งกรุงนพรัตน์ มีมเหสีชื่อนางประไพ และพระโอรสชื่อวิจิตรจินดา เมื่ออายุได้ 15 ปี พระวิจิตรจินดาลาบิดามารดาไปเที่ยวป่าและถูกพิษของพญานาคที่มาคายทิ้งไว้บนแท่นหินจึงสลบไป แก้ไขอย่างไรก็ไม่ฟื้น โหรทำนายว่าอีก 7 ปีเนื้อคู่ของพระองค์จะมารักษาจนหาย
เมืองโรมวิสัยมีพระราชาชื่อท้าวหัสวิไชย มเหสีชื่อนางเกศสะณี และพระธิดาชื่อโสนน้อยเรือนงาม เนื่องจากเมื่อนางเกิดมามีเรือนน้อยเป็นของคู่บุญติดมาด้วย
ครั้นเมื่อนางโสนน้อยมีอายุได้ 14 ปี โหรทำนายว่านางมีกรรมจะต้องออกจากเมืองไป แล้วจะพบเนื้อคู่แต่จะได้รับความทุกข์ยาก หากนางยังอยู่ในเมืองต่อไป ท้าวหัศวิไชยและนางเกศสะณีจะสิ้นพระชนม์ นางโสนน้อยจึงออกเดินป่า พระอินทร์สงสารนางจึงเอาของวิเศษคือยาชุบคนตายให้ฟื้นมาให้นาง วันหนึ่งนางโสนน้อยมาพบนางกุลาที่ถูกงูกัดตายจึงรักษาด้วยยาวิเศษจนฟื้น แล้วชวนเดินทางไปด้วยกัน กระทั่งถึงพลับพลาที่พระวิจิตรจินดาประทับ นางโสนน้อยใช้ยาวิเศษรักษาพระวิจิตรจินดาจนฟื้น ระหว่างนั้นส่งเครื่องทรงให้นางกุลาถือแล้วเดินไปสรงน้ำ นางกุลาฉวยโอกาสใส่เครื่องทรงนางโสนน้อย อ้างว่าเป็นผู้รักษาพระวิจิตรจินดา และว่านางโสนน้อยเป็นข้าของนาง ท้าวกาลศึกและนางประไพจึงต้องรับนางกุลาเข้าเมืองด้วย
อยู่มาวันหนึ่งพระวิจิตรจินดาลาบิดามารดาไปเที่ยวทะเล เมื่อจะออกเรือปรากฏว่าถอนสมอเรือไม่ขึ้น คิดว่าเทวดาคงจะยับยั้งเพื่อให้รอสิ่งใดสิ่งหนึ่ง จึงให้ป่าวร้องว่าใครต้องการฝากซื้อสิ่งใดบ้าง นางกำนัลทั้งหลายต่างฝากซื้อของ แต่ก็ยังถอนสมอเรือไม่ขึ้น เสนาทูลว่ายังเหลือนางโสนน้อยที่ยังไม่ได้ถาม เสนาจึงไปถามนาง นางว่าต้องการฝากซื้อเรือนน้อยเรือจึงออกได้
เมื่อพระวิจิตรจินดากลับมาถึงเมือง จึงนำเรือนน้อยไปให้นางโสนน้อย เมื่อได้เรือนน้อยมาแล้วพวกข้ารับใช้ในเรือนน้อยก็เปิดประตูมารับนางเข้าไปอยู่ในเรือนน้อย ฝ่ายพระวิจิตรจินดามีจิตรักใคร่นางโสนน้อยลอบมาหา เห็นนางอยู่ในเรือนน้อยจึงอธิษฐานว่าหากเป็นเนื้อคู่กับนางขอให้เข้าไปในเรือนได้ นางกุลามาเห็นจึงคิดจะทำลายเรือนน้อย พระวิจิตรจินดาจึงให้จับนางกุลาแล้วจึงรู้ความจริงว่าแท้จริงนางโสนน้อยเป็นคนรักษาตน นางโสนน้อยจึงเล่าประวัติของนางให้ท้าวกาลศึก นางประไพ และพระวิจิตรจินดาฟัง ท้าวกาลศึกจึงจัดพิธีอภิเษกนางโสนน้อยกับพระวิจิตรจินดา และส่งสาส์นไปแจ้งให้ท้าวหัศวิไชยทราบ
ต่อมานางโสนน้อยและพระวิจิตรจินดาลาท้าวกาลศึกไปเมืองโรมวิไสย เกิดพายุเรือแตกทั้งสองจึงพลัดกัน พระวิจิตรจินดาได้ไปอยู่กับพระฤาษี ส่วนนางโสนน้อยขึ้นฝั่งและได้พบกับเงาะสองผัวเมียคือพัทธุลีและนางวันนาถูกเสือกัด นางโสนน้อยมาช่วยไว้ทั้งสองจึงขอติดตามไปด้วย จนพบยักษ์จัตุภักตร์ซึ่งหลงรักนาง และพานางไปไว้ในสวนกับตายาย
เนื้อความเดิมของเรื่องโสนน้อยเรือนงามนั้นต้นฉบับจบลงเพียงเท่านี้
ผู้เรียบเรียง
เอกสารอ้างอิง
โสนน้อยเรือนงาม เล่ม 1- 20. พระนคร : โรงพิมพ์ราษฎร์เจริญ, 2493.
รูปแบบลิขสิทธิ์
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
