พระเจ้าตี่อ่องสีฮ่องเต้เป็นตัวละครในพงศาวดารเรื่องไคเภ็ก ถือกำเนิดจากดอกบัวดอกหนึ่ง ซึ่งมีฝักที่มี11 ช่อง ตกลงมาจากท้องฟ้า เกิดเป็นพี่น้อง 11 คน มีตี่อ่องสี (แปลว่า เจ้าแผ่นดิน) เป็นพี่ใหญ่ ตี่อ่องสีสูง 3 ตึ่งเชียะ (21 ศอก 6 นิ้ว) หน้าดำ จักษุมีแสงสว่างเหมือนไฟ ตี่อ่องสีคิดกับพี่น้อง11 คนว่า เทียนอ่องสีฮ่องเต้* ได้กำหนดชื่อปีตามนักษัตรไว้แล้ว แต่เดือนและตะวันยังไม่ส่องแสง จะต้องคิดให้เดือนและตะวันเดินตามจักรราศี จะได้แบ่งเวลาเป็นกลางวันกลางคืน และเป็นเดือนข้างขึ้นข้างแรม มนุษย์จะได้มีที่สังเกต จากนั้นตี่อ่องสีฮ่องเต้จึงกำหนดให้มีการตั้งชื่อแซ่ แล้วให้ไปตามเดือนและตะวันมาส่องแสงสว่างแก่โลก และให้กำหนดตำแหน่งดวงดาว เตสิน*น้องชายคนที่ 4 ของตี่อ่องสีฮ่องเต้เดินทางไปหาชึ่งคัย* (พระอาทิตย์) และถังบี้* (พระจันทร์) เพื่อขอให้ทั้งสองออกเดินทางส่องแสงสว่างให้แก่โลก แต่ชึ่งคัยและถังบี้ไม่ยอมแยกจากกัน ตี่อ่องสีฮ่องเต้ต้องเดินทางไปทูลขอพระเซกเกียมอนี่ฮุด* ให้ทรงช่วย พระเซกเกียมอนี่ฮุดจึงให้คุณต่อเป็งชาน้า* เดินทางไปแยกชึ่งคัย และถังบี้ออกจากกัน และบังคับให้เดินทางส่องโลก จากนั้นคุณต่อเป็งชาน้าได้อ่านคาถาเรียกดวงดาวให้มาอยู่ตามตำแหน่ง ตี่อ่องสีฮ่องเต้ได้กำหนดให้มีข้างขึ้นข้างแรม กำหนดให้ 365 วันเป็น 1 ปี และให้ 1 ปีมี 4 ฤดู ตี่อ่องสีฮ่องเต้กับน้องชายครองราชย์อยู่ได้ประมาณ 18,000 ปีจึงสิ้นอายุ