TLD-003-1756

เตียวหุย 1 (ชื่อตัวละคร)

สามก๊กคำกลอน  

เตียวหุยเป็นตัวละครในบทละครเรื่องสามก๊ก เป็นน้องร่วมสาบานของเล่าปี่*เจ้าเมืองเกงจิว*

ครั้งที่จิวยี่*นายทหารที่ปรึกษาของซุนก๋วน*เจ้าเมืองกังตั๋ง*ทำอุบายจะไปตีเมืองเสฉวน*ของเล่าเจียง*ให้เล่าปี่ ขงเบ้งซ้อนกลให้เหล่านายทหารไปแอบซุ่มอยู่ตามจุดต่างๆ เตียวหุยพาทหารไปซุ่มที่ป่าเตยเมืองกิจุย* เมื่อจิวยี่เข้าไปรับเสบียงที่หน้าประตูเมืองเกงจิว นายทหารทุกคนรวมทั้งเตียวหุยก็เข้าล้อมไล่เยาะเย้ยจนจิวยี่ขับม้าหนีไป

ครั้งที่พั่งทอง*ศิษย์ร่วมอาจารย์กับขงเบ้ง*ได้รับมอบหมายจากเล่าปี่ให้ไปครองเมืองลอยเอี๋ยง*ซึ่งเป็นเมืองขึ้นเล็กๆ ของเมืองเกงจิว พั่งทองดื่มสุราทุกวันและไม่ออกว่าราชการจนประชาชนได้รับความเดือดร้อน พากันเข้าชื่อร้องเรียน เล่าปี่ให้เตียวหุยและซุนเขียน*ไปสืบสวน เตียวหุยเห็นว่าพั่งทองประพฤติตัวตามคำร้องก็โกรธ จะจับพั่งทองไปประหาร แต่ซุนเขียนทัดทานว่าควรไต่สวนก่อน เมื่อเตียวหุยรู้ว่าพั่งทองไม่ออกว่าราชการเพราะเห็นว่างานไม่สมกับสติปัญญา ทั้งยังได้เห็นความสามารถของพั่งทองในการตัดสินคดีความก็สรรเสริญ แล้วกลับไปแจ้งเล่าปี่

ต่อมาเล่าปี่ยกทัพไปเมืองเสฉวน* ซุนก๋วน*เจ้าเมืองกังตั๋งทำอุบายให้จิวเสียน*นายทหารไปลวงนางซุนฮูหยิน*ภรรยาของเล่าปี่ซึ่งเป็นน้องสาวต่างมารดาของตนให้พาอาเต๊า*บุตรของเล่าปี่กลับเมืองกังตั๋ง นางหลงเชื่อลงเรือออกจากเมืองไปโดยไม่บอกใคร จูหลง*นายทหารคนสนิทของเล่าปี่ตามไปชิงอาเต๊าได้ แต่เรือที่นั่งตามมาหลุดลอยไปแล้วจึงไม่สามารถกลับเมืองเกงจิวได้ เตียวหุยยกทัพเรือตามไปทันก็สังหารจิวเสียนแล้วโยนหัวไปบนตักนางซุนฮูหยิน นางบอกว่าแม่ป่วยหนักจะกลับไปดูใจ แล้วขู่ว่าหากไม่ให้ไป นางจะโดดน้ำตาย เตียวหุยจึงยอมให้นางกลับเมืองกังตั๋ง แล้วเตียวหุยก็พาจูหลงกับอาเต๊าลงเรือกลับเมืองเกงจิว เล่าปี่ส่งสารขอให้ขงเบ้งไปช่วยที่เมืองลกเสีย*ซึ่งเป็นเมืองด่านที่ 2 ของเมืองเสฉวน*

เตียวหุยกับขงเบ้งเดินทางผ่านไปถึงเมืองปากุ๋น* เงียมหงัน*เจ้าเมืองไม่ต้อนรับ เตียวหุยจึงให้ทหารไปร้องด่าท้ารบ เงียมหงันก็ไม่ออกรบ เมื่อให้ทหารเข้าไปเจรจาหยาบช้า ทหารคนนั้นถูกตัดปากตัดจมูกกลับมา เตียวหุยจึงออกไปท้าทายด้วยตนเองและถูกเงียมหงันซึ่งอยู่บนกำแพงยิงเกาทัณฑ์ถูกหมวก ครั้นเห็นว่าเหล่าทหารของเงียมหงันระดมยิงเกาทัณฑ์ใส่ไม่หยุด ทำให้ไม่สามารถข้ามคูน้ำไปถึงกำแพงเมืองได้ เตียวหุยจึงให้ยกทัพกลับ เตียวหุยให้ทหารสอดแนมไปหาช่องทางเข้าเมืองปากุ๋น เงียมหงันรู้จึงไปดักซุ่มอยู่ที่เชิงเขา เตียวหุยแกว่งทวนเข้าต่อสู้จนเงียมหงันตกม้าถูกจับได้ เงียมหงันยอมตายแต่ไม่ยอมอ่อนน้อม แล้วฝากให้เตียวหุยช่วยดูแลบ้านเมืองและราษฎรให้เป็นสุข เตียวหุยคิดว่าแม้เงียมหงันจะชราแล้วแต่ยังเชี่ยวชาญการรบก็ไว้ชีวิตและเข้าไปขอโทษ เงียมหงันซาบซึ้งใจจึงยอมสามิภักดิ์แล้วอาสาเป็นทัพหน้าไปตีเมืองลกเสีย เมื่อถึงเมืองลกเสีย

เตียวหุยกับเงียมหงันเห็นเล่าปี่สู้กับเตียวหยิมอยู่ก็เข้าช่วยเล่าปี่ ต่อมาลุยต๋อง*กับหงอหลัน* (งอหลัน*) ทหารของเล่าเจียงออกมารบ เตียวหุยกับเล่าปี่เข้าล้อมไว้ ทั้งสองสู้ไม่ได้ก็ยอมสามิภักดิ์ต่อเล่าปี่ ครั้งที่ม้าต้าย*หลานชายของม้าเท้ง*และเอียวเป๊ก* (เอี่ยวเป๊ก*) นายทหารของเตียวฬ่อ*ยกทัพไปตีด่านแฮปังก๋วน*ซึ่งเบ้งตัด*และงักจุ้น*นายทหารของเล่าปี่รักษาอยู่ ขงเบ้งยั่วยุให้เตียวหุยมีมานะยกทัพออกไปรบ เตียวหุยถึงกับเขียนหนังสือทำทัณฑ์บนลงลายมือชื่อไว้ว่าหากไม่ชนะจะยอมให้ตัดหัว แล้วจัดทัพให้อุยเอี๋ยน*เป็นทัพหน้า ส่วนเตียวหุยเป็นทัพกลาง และเล่าปี่เป็นทัพหลัง เมื่อม้าต้ายและเอียวเป๊กช่วยกันรุมล้อมอุยเอี๋ยน เตียวหุยเข้าช่วยอุยเอี๋ยนไว้ได้ แล้วต่อสู้จนม้าต้ายหนีไป ม้าเฉียว*บุตรของม้าเท้งต้องการล้างอายให้ม้าต้ายจึงออกรบกับเตียวหุย ทั้งคู่สู้กันหลายเพลงแต่ไม่รู้แพ้ชนะ เล่าปี่เกรงว่าเตียวหุยจะเสียทีก็ส่งสัญญาณเรียกเตียวหุยกลับ ครั้นเตียวหุยออกไปต่อสู้อีกครั้ง เล่าปี่ก็เรียกเตียวหุยกลับอีก เตียวหุยขัดเคืองมากเพราะถูกเรียกกลับถึง 2 ครั้ง ครั้นพลบค่ำเตียวหุยจุดคบไฟออกไปรบกับม้าเฉียว ทั้งสองต่างบอกว่าหากไม่ชนะจะไม่ยอมยกทัพกลับ เล่าปี่เห็นทั้งคู่ต่อสู้อยู่นาน เกรงว่าเตียวหุยจะพ่ายแพ้ก็ออกไปบอกให้ทั้งคู่เลิกทัพแล้วรบกันใหม่ในวันรุ่งขึ้น สุดท้ายขงเบ้งทำอุบายจนม้าเฉียวยอมสามิภักดิ์

กิตติชัย พินโน 

ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)

Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)