TLD-003-0610

ของจู (ชื่อตัวละคร)

เลียดก๊ก, พงศาวดาร  

ของจู เป็นตัวละครในเรื่องเลียดก๊ก เป็นบุตรของซกเหลียงยิด*ขุนนางผู้ใหญ่ฝ่ายทหารในเมืองฬ่อ* มารดาชื่อจินไจ*

ของจูสูง 6 ศอก คิ้วเหมือนนกแขกเต้า ปากกว้าง คอใหญ่ มือเหมือนมือเสือ ซกเหลียงยิดมีภรรยาและมีบุตรชายคนหนึ่งชื่อเบงผี*เป็นคนพิการจึงคิดหาภรรยาใหม่ที่มีลักษณะดีจะได้บุตรดี ซกเหลียงยิดให้ผู้ใหญ่ไปขอบุตรีขุนนางคนหนึ่งจึงได้นางจินไจบุตรีคนสุดท้องของขุนนางมาเป็นภรรยา ซกเหลียงยิดกับนางจินไจอยู่ด้วยกันเป็นเวลานานก็ยังไม่มีบุตรจึงไปบูชาเทวดาที่เขากีสาน*ขอบุตรชาย เมื่อกลับถึงบ้านนางจินไจฝันว่าพระอิศวรมาบอกว่าจะได้บุตรชายแต่ให้ไปคลอดที่ถ้ำเขาคงสง* แล้วมีชายชราจูงกิเลนมาหมอบตรงหน้านาง กิเลนคายหยกออกมาแท่งหนึ่งมีอักษรจารึกว่า เมืองตังจิว*จะเกิดคนมีปัญญาช่วยทำนุบำรุงบ้านเมืองให้เป็นสุขสืบไป นางจึงเอาไหมแดงผูกทำขวัญกิเลน รุ่งเช้าจึงเล่าความฝันให้ซกเหลียงยิดฟัง ซกเหลียงยิดทำนายว่านางจะได้ลาภใหญ่

ต่อมานางจินไจตั้งครรภ์ ถึงกำหนดคลอดซกเหลียงยิดพานางไปคลอดบุตรที่ถ้ำเขาคงสง เด็กมีบุญมากจึงเกิดท่อน้ำไหลมาช่วยชำระมลทิน ซกเหลียงยิดตั้งชื่อบุตรว่าขิว* คนทั้งปวงเรียกว่าของจู

ฝ่ายเตงก๋ง*เจ้าเมืองฬ่อวิตกว่าเจ้าเมืองเจ๋*จะยกทัพมารุกรานจึงปรึกษาขุนนาง โฮกี*จึงเสนอให้เชิญของจูมาเป็นที่ปรึกษา เตงก๋งจึงให้กุยสู*ไปลองความรู้ ครั้นเห็นว่าของจูมีความรู้หาผู้ใดเสมอมิได้จึงตั้งของจูเป็นขุนนางฝ่ายพลเรือน ต่อมาเอียวฮอ*กับเอียวอวด*คิดการเป็นขบถจึงมาชักชวนของจู ของจูมิได้ว่าประการใดแต่ให้บูกี๋*ไปเตรียมการไว้

ครั้นเอียวฮอกับเอียวอวดก่อการจลาจลจึงถูกบูกี๋และทหารเมืองฬ่อปราบ เอียวอวดเสียชีวิต ส่วนเอียวฮอหนีไปอยู่กับเจ้าเมืองเจ๋แล้วยุยงให้เจ้าเมืองเจ๋ยกทัพไปตีเมืองฬ่อ เมื่อเจ้าเมืองเจ๋ปรึกษากับขุนนางอื่นแล้วจึงให้จับเอียวฮอไปไว้ที่เมืองเซพี* ต่อมาเอียวฮอได้หนีไปอยู่เมืองจิ้น* เจ้าเมืองเจ๋ทำอุบายส่งหนังสือเชิญเตงก๋งและของจูไปทำสัตย์กันที่หน้าเขาเหียมก๊กสัน* เจ้าเตงก๋งรับปากว่าจะไป ก่อนไปได้เลื่อนตำแหน่งให้ของจู ของจูแนะให้จัดเตรียมกองทหารไปด้วยเพื่อป้องกันเหตุร้าย เหลบี*ขุนนางเมืองเจ๋แนะให้เจ้าเมืองจัดทหาร 300 คนออกไปรำให้เตงก๋งและของจูดู หากได้โอกาสก็ให้จับทั้งสองคนไว้แล้วตนจะนำทัพไปตีเมืองฬ่อ

เมื่อถึงวันกำหนดเหลบีก็พาทหารที่เตรียมไว้ออกมารำ เตงก๋งตกใจ ของจูจึงต่อว่าว่าว่าผิดธรรมเนียม ในการทำไมตรีกันไม่ควรให้คนถืออาวุธรำมาใกล้เจ้าเมือง เจ้าเมืองเจ๋ก็จำต้องยกเลิก เหลบีจึงให้คนออกมาเล่นมโหรีร้องรำเรื่องนางบุนเกียง*เป็นชู้กับเจ้าเมืองเจ๋คนเก่าเพื่อให้เตงก๋งอาย ของจูต่อว่าเจ้าเมืองเจ๋และขอให้ประหารผู้แสดง เจ้าเมืองเจ๋ไม่ทำตาม ของจูจึงให้ทหารเมืองฬ่อจับผู้แสดงฆ่า แล้วพาเตงก๋งออกมาจากที่นั้น เจ้าเมืองเจ๋ให้เชิญของจูกลับมาและจะคืนเมืองเซียงก๋วน* เมืองกูอิ๋ม* และเมืองบุนเอี๋ยง*ที่เมืองเจ๋ตีไว้ได้นั้นให้แก่เตงก๋ง และขอให้ทำสัตย์สาบานกันอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น เมื่อกลับถึงเมืองฬ่อ ของจูก็ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นซูข้อขุนนางผู้ใหญ่ ต่อมากงสันปุดทิว*ก่อการขบถแต่ของจูเอาชนะได้ นับแต่นั้นขุนนางทั้งปวงก็กลัวเกรงเตงก๋งและของจู เมืองฬ่อจึงอยู่เย็นเป็นสุข

ฝ่ายเจ้าเมืองเจ๋คิดอุบายกำจัดของจูให้ออกไปจากเมืองฬ่อ ด้วยการจัดสาวงามมามอบให้เตงก๋งทำให้หลงใหลจนทิ้งธรรมเนียมปฏิบัติต่างๆ ของจูเห็นว่าตนจะอยู่สอนเจ้าเมืองต่อไปไม่ได้จึงออกเดินทางพร้อมกับศิษย์เที่ยวสั่งสอนสานุศิษย์ไปตามเมืองต่างๆ ต่อมาของจูเดินทางไปถึงเมืองโอย* ระหว่างนั้นเมืองโอยเกิดสงคราม จูฬ่อ*ศิษย์คนหนึ่งของของจูถูกโอยจงก๋ง*ฆ่าแล้วเชือดเนื้อจูฬ่อส่งมาให้ ของจูเสียใจและล้มป่วยสิ้นชีวิต

นวรัตน์ ภักดีคำ 

ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)

Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)