TLD-003-0791

เง่าคี้ (ชื่อตัวละคร)

เลียดก๊ก, พงศาวดาร  

เง่าคี้เป็นตัวละครในเรื่องเลียดก๊ก เป็นแม่ทัพคนสำคัญของเมืองฬ่อ* เมืองงุย* และเมืองฌ้อ*

เดิมเง่าคี้อยู่เมืองโอย* มีใจรักเป็นทหารจึงไปเรียนวิชามวย ครั้นเรียนสำเร็จกลับมาบ้านมารดาโกรธว่าไปเรียนวิชาชั้นต่ำ เง่าคี้ได้ฟังก็โกรธมารดาจึงกัดต้นแขนขวาของตนจนเลือดไหลแล้วตัดขาดกับมารดา บอกว่าจะไปอยู่เมืองอื่น หากไม่ได้เป็นขุนนางก็จะไม่กลับมา แล้วเง่าคี้ก็เดินทางไปเมืองฬ่อเรียนวิชากับศิษย์ของจู*ชื่อเซงฉ่ำ*

เมื่อมารดาของเง่าคี้ตายมีคนนำข่าวมาแจ้งต่อเง่าคี้ เง่าคี้รู้ก็ร้องไห้แล้วกลับมาดูหนังสือดังเก่า เซงฉ่ำจึงขับไล่ออกจากสำนัก เง่าคี้จึงเดินทางไปศึกษาตำราพิชัยสงครามกับอาจารย์คนอื่นๆ

ภายหลังจึงเข้าเป็นขุนนางฝ่ายทหารเมืองฬ่อมีตำแหน่งเป็นไตหู เมื่อเกิดศึกเมืองเจ๋*มาตีเมืองฬ่อ เจ้าเมืองฬ่อรู้ว่าเง่าคี้มีภรรยาเป็นชาวเมืองเจ๋ก็ไม่ไว้ใจไม่ตั้งให้เป็นแม่ทัพ

ครั้นเง่าคี้รู้จึงสังหารภรรยาของตน เจ้าเมืองฬ่อจึงตั้งเง่าคี้เป็นแม่ทัพไปรบเมืองเจ๋ ทัพเมืองเจ๋พ่ายแพ้ เจ้าเมืองเจ๋จึงส่งขุนนางชื่อเตียวทิว*พร้อมของกำนัลและผู้หญิงมาขอสงบศึก เง่าคี้รับของกำนัลไว้ ขุนนางเมืองเจ๋จึงป่าวประกาศว่าเง่าคี้รับของกำนัลและผู้หญิงจากเมืองเจ๋ นับแต่นี้เมืองฬ่อกับเมืองเจ๋เป็นไมตรีสงบศึกกันแล้ว เจ้าเมืองฬ่อรู้เรื่องจึงให้จับเง่าคี้มาลงโทษ เง่าคี้จึงหนีไปเมืองงุย

งุยหวน*เจ้าเมืองงุยรู้ว่าเง่าคี้มีสติปัญญาก็เชิญให้มาเป็นขุนนางมีตำแหน่งเป็นไซหอซูผู้รักษาเมืองไซหอ* คอยป้องกันทัพเมืองจิ๋น* ต่อมาเมืองจิ๋นเกิดการแย่งชิงสมบัติกัน เง่าคี้จัดทัพไปตีเขตแดนเมืองจิ๋นที่ใกล้กับเมืองไซหอได้ 5 หัวเมือง ความรู้ไปถึงเมืองหัน* เมืองเตียว* ก็คิดเกรงฝีมือเง่าคี้จึงจัดเครื่องบรรณาการมาเป็นไมตรีกับงุยหวน

ต่อมาเง่าคี้ได้เป็นเจ้าเมืองเง่าเซีย* ครั้นงุยหวนถึงแก่กรรมแล้ว ซีจูเก๊ก*บุตรชายได้เป็นบูห้อเจ้าเมืองงุย เง่าคี้เห็นเจ้าเมืองงุยตั้งซันบุน*เป็นผู้สำเร็จราชการก็น้อยใจ ครั้นซีจูเก๊กรู้ก็ไม่ไว้ใจเง่าคี้จึงรั้งตัวไว้รับราชการในเมืองงุยแล้วส่งขุนนางอื่นไปเป็นเจ้าเมืองเง่าเซียแทน เง่าคี้จึงเดินทางออกจากเมืองงุยไปยังเมืองฌ้อ

ครั้งนั้นฌ้อเจียวอ๋อง*เจ้าเมืองฌ้อกำลังหาผู้มีสติปัญญามาช่วยราชการ จึงให้ขุนนางไปเชิญเง่าคี้มาเป็นขุนนางตำแหน่งไจเสียง เง่าคี้ได้ปฏิรูประเบียบราชการเมืองฌ้อใหม่ โดยยกเลิกเงินเดือนของขุนนางนอกทำเนียบและเชื้อวงศ์ที่ห่างลงมาห้าชั่วคน ทำให้เงินในท้องพระคลังมีมากขึ้นและให้เลือกคนที่มีกำลังมาฝึกทหาร ใครทำดีได้เงินเดือนเพิ่ม ใครทำไม่ดีก็ให้ลดเสีย ทำให้ขุนนางเกรงกลัวเง่าคี้ เมืองต่างๆ ก็เกรงกลัวไม่ได้ยกทัพมาย่ำยีเมืองฌ้อ

ต่อมาฌ้อเจียวอ๋องตาย ยังไม่ได้ฝังศพ คนที่ถูกเง่าคี้ถอดจากตำแหน่งพากันถืออาวุธมาจะทำร้ายเง่าคี้ เง่าคี้ตกใจวิ่งหนีไปในห้องไว้ศพ คนเหล่านั้นเห็นเง่าคี้อยู่ภายในก็ยิงเกาทัณฑ์เข้าไป เง่าคี้สู้ไม่ได้จึงยกศพฌ้อเจียวอ๋องขึ้นป้องกัน คนทั้งปวงก็ระดมยิงเกาทัณฑ์เข้าไปเป็นจำนวนมาก เง่าคี้จึงร้องด้วยเสียงอันดังว่า ถึงตนตายก็ไม่เสียดายชีวิตแต่คนทั้งปวงที่ทำร้ายกษัตริย์นั้นจะมีโทษเป็นขบถ พอสิ้นคำเง่าคี้ก็ตาย คนทั้งปวงได้ยินดังนั้นก็หนีไป

เง่าคี้ได้แต่งตำราพิชัยสงครามไว้เรื่องหนึ่งถือเป็นหนึ่งในเจ็ดตำราพิชัยสงครามจีนที่สืบทอดมาถึงปัจจุบันเรียกว่า ตำราพิชัยสงครามเง่าคี้

นวรัตน์ ภักดีคำ 

ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)

Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)