ช้างไอยราพต หรือไอยราพัณ*เป็นช้างในเรื่องไตรภูมิกถา เป็นช้างทรงของพระอินทร์*

ในเมืองสวรรค์ไม่มีสัตว์ชนิดใดเลย ช้างไอยราพตนี้แท้จริงเป็นเทพยดาชื่อไอยราพัณเทวบุตร เมื่อพระอินทร์ประสงค์จะขี่ช้างไปเที่ยวเล่นที่ใด ไอยราพัณเทวบุตรก็เนรมิตตนเป็นช้างเผือกตัวใหญ่มากเพื่อเป็นพาหนะของพระอินทร์

ช้างไอยราพตมีความสูง 1,200,000 วา มี 33 เศียร เศียรที่อยู่นอกสุดสองข้างมีขนาด 2,000 วา เศียรที่ถัดเข้าไปมีขนาด 3,000 วา 4,000 วา 5,000 วา 6,000 วา ฯลฯ ตามลำดับ เศียรใหญ่ที่สุดอยู่ตรงกลางกว้าง 240,000 วา ชื่อสุทัศน์* เป็นพระที่นั่งของพระอินทร์ เหนือเศียรนั้นเป็นแท่นแก้วกว้าง 96,000 วา มีปราสาทกลางแท่นแก้วประดับด้วยบรรดาธงแก้ว 7 ประการสูง 8,000 วา มีพรวนทองคำห้อยแกว่งไปมา เกิดเสียงไพเราะราวเสียงพาทย์พิณสวรรค์ เพดานปราสาทดาดด้วยผ้าทิพย์ ในปราสาทมีแท่นบรรทมกว้าง 8,000 วา มีราชอาสน์ มีหมอนใหญ่ หมอนเล็ก และหมอนอิง องค์พระอินทร์สูง 6,000 วา มีเครื่องประดับเป็นแก้วถนิมพิมพาภรณ์ ประทับเหนือแท่นแก้ว เศียรช้าง 33 เศียรนั้นพระอินทร์ให้เทพยดาผู้มีบุญทัดเทียมพระอินทร์ประจำอยู่ 22 เศียร

เศียรช้างไอยราพตแต่ละเศียรมีงา 7 กิ่ง แต่ละกิ่งยาว 400,000 วา ในงามีสระ 7 สระ แต่ละสระมีบัว 7 กอ แต่ละกอมีดอกบัว 7 ดอก แต่ละดอกมี 7 กลีบ แต่ละกลีบมีนางฟ้าร่ายรำ 7 องค์ แต่ละองค์มีบริวาร 7 นาง คิดรวมแล้วช้างไอยราพต 33 เศียรมีงา 231 กิ่ง ในงามีสระบัว 1,617 สระ มีกอบัวในสระ 11,319 กอ มีดอกบัว 79,233 ดอก มีกลีบบัว 554,631 กลีบ มีนางฟ้า 3,882,417 องค์ และมีบริวาร 27,176,919 นาง เมื่อพระอินทร์ประทับบนแท่นแก้วที่เศียรช้างไอยราพตจะมีเหล่าชายาและบริวารแต่งกายงดงามเฝ้าอยู่โดยรอบ