จิ๋นบู๋นก๋ง หรือกงจูบู๋*เป็นตัวละครในเรื่องเลียดก๊ก เป็นบุตรของเองไข* ผู้เป็นจิ๋นก๊กเจ้าเมืองจิ๋น*

กงจูบู๋ได้ครองเมืองจิ๋นเป็นจิ๋นบู๋นก๋ง คืนหนึ่งจิ๋นบู๋นก๋งหลับฝันว่างูเหลืองหัวใหญ่เท่าเรือนเกวียนห้อยหัวลงมาจากฟ้า แล้วกลายเป็นเด็กเดินเข้ามาคำนับบอกว่าเป็นบุตรเซียงเต้ คือพระอิศวร พระอิศวรใช้ให้มาบอกว่าให้จิ๋นบู๋นก๋งเป็นเป๊กเต้เจ้าแผ่นดินเป็นใหญ่กว่าหัวเมืองทั้งปวง แล้วเด็กคนนั้นก็หายไป

ครั้นจิ๋นบู๋นก๋งตื่นขึ้นจึงให้หาไตสุตุน*เข้ามาทำนายฝัน ไตสุตุนทำนายว่าฝันนี้เป็นมงคลอันประเสริฐ นานไปเชื้อพระวงศ์ของจิ๋นบูนก๋งจะได้เป็นเจ้าแผ่นดิน พระอิศวรจึงให้เทวดามาบอกให้รู้ตัวว่าจะมีสมบัติเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน จิ๋นบู๋นก๋งได้ฟังก็มีใจกำเริบคิดตั้งตนเป็นใหญ่ขึ้นก๊กหนึ่ง แล้วจึงให้เจ้าพนักงานสร้างเต้เตียนอันเป็นที่เสด็จออก ให้ทำรูปพระอิศวรไว้บูชา ถึงปีใหม่ให้ฆ่าโคกระบือบวงสรวงทุกปี

วันหนึ่งจิ๋นบู๋นก๋งให้ขุนนางไปตัดไม้ใหญ่มาทำอกไก่ซึ่งเป็นเครื่องบนหลังคาตึก ขุนนางไปถึงป่าริมเชิงเขาไซกี*พบไม้ใหญ่ต้นหนึ่งจึงเอาขวานฟันแต่ฟันไม่เข้า ขุนนางนายกองคิดสงสัยจึงนอนเฝ้าต้นไม้นั้นอยู่

ครั้นเที่ยงคืนได้ยินเสียงปีศาจมากระซิบถามนางไม้ว่าจิ๋นบู๋นก๋งต้องการตัดไม้ไปทำอกไก่ เมื่อนางไม้ป้องกันไว้เช่นนี้ถ้าจิ๋นบู๋นก๋งรู้และให้เอาขนจามรีแดงผูกแล้วให้คนสยายผมเข้าฟันต้นไม้ นางไม้จะทำอย่างไร นางไม้ตอบว่าหากเป็นเช่นนั้นก็ป้องกันไม่ได้ ขุนนางนายกองผู้นั้นได้ยินจึงไปเล่าให้จิ๋นบู๋นก๋งฟัง จิ๋นบู๋นก๋งให้ทำตามที่ได้ยินมา เมื่อฟันต้นไม้ใหญ่ล้มลง นางไม้กลายเป็นกระบือใหญ่วิ่งเข้ามาชน จิ๋นบู๋นก๋งเอาทวนที่มีขนจามรีผูกเป็นพู่ให้ทหารเข้าสู้ นางไม้กลัวขนจามรีจึงวิ่งหนีลงน้ำไป จิ๋นบู๋นก๋งให้เอาขนจามรีผูกคอทวนทุกเล่มแล้วแห่เข้าเมือง ทหารเชื่อว่าปีศาจกลัวขนจามรีจึงทำพู่ผูกคอทวนตั้งแต่นั้นมา ส่วนจิ๋นบู๋นก๋งก็ทำเต้เตียนสำเร็จ