TLD-003-1066
จูล่ง (ชื่อตัวละคร)
สามก๊ก, นิยาย พงศาวดารสามก๊ก
จูล่ง หรือเตียวจูล่ง*เป็นตัวละครในเรื่องสามก๊ก (จีนกลางเรียกว่าเจ้าจื่อหลง) แซ่เตียว ชื่อจูล่งเป็นชาวเมืองเสียงสัน* มีบุตรชาย 2 คน ชื่อ เตียวกอง*กับเตียวหอง*
จูล่งเป็นหนึ่งในห้าทหารเสือของจ๊กก๊ก อันประกอบด้วยกวนอู* เตียวหุย* จูล่ง* ฮองตง* และม้าเฉียว* เดิมจูล่งเป็นคนของอ้วนเสี้ยว*แต่เห็นอ้วนเสี้ยวเป็นคนไร้สติปัญญาจึงตีตัวจาก โดยช่วยกองซุนจ้าน*ให้รอดจากถูกบุนทิว*นายทหารของอ้วนเสี้ยวไล่ฆ่า แล้วจูล่งมาสมัครอยู่กับกองซุนจ้าน เมื่อได้พบเล่าปี่*ซึ่งเป็นเพื่อนกองซุนจ้านทั้งสองก็ชื่นชมซึ่งกันและกัน ตอนเล่าปี่ขอกำลังกองซุนจ้านไปช่วยโตเกี๋ยม*ได้ขอจูล่งไปด้วย เสร็จศึกแล้วลาจากกันด้วยความอาลัยอาวรณ์ หลังจากกองซุนจ้านรบแพ้อ้วนเสี้ยวแล้วฆ่าตัวตาย จูล่งสัญจรไปทั่วถูกหุยง่วนเสียว*นายโจรแห่งเขาโงจิวสัน*ปล้น จูล่งฆ่าหุยง่วนเสียวตายแล้วเป็นหัวหน้าโจรต่อมา
เมื่อคณะของเล่าปี่เดินทางผ่านมา จูล่งได้พบเล่าปี่ก็ดีใจพาไพร่พลสวามิภักดิ์ต่อเล่าปี่ ต่อมาเล่าปี่ไปอยู่เมืองยีหลำ*แล้วยกทัพไปตีเมืองฮูโต๋*ของโจโฉ จูล่งรบกับบรรดาทหารของโจโฉและได้ช่วยให้เล่าปี่หนีรอดไปพึ่งเล่าเปียว* ณ เมืองเกงจิ๋ว* นางชัวฮูหยิน*ภรรยาเล่าเปียวคิดกำจัดเล่าปี่ โดยให้ลวงเล่าปี่ไปเลี้ยงอาหาร จูล่งคอยคุ้มกันเล่าปี่ตลอดเวลา เมื่อครั้งเล่าปี่เป็นเจ้าเมืองห้วนเสีย*ต้องพลัดกับครอบครัวเพราะทิ้งเมืองพาราษฎรหนีทัพโจโฉไปเมืองตงหยง* จูล่งรบฝ่าทหารโจโฉที่ดอนเตียงปันโบ๋*ช่วยนางกำฮูหยิน*ภรรยาเล่าปี่และอาเต๊า*บุตรเล่าปี่ออกมาจากเมืองห้วนเสียได้ฆ่านายทหารฝีมือดีของโจโฉไปห้าสิบกว่าคน ทั้งยังชิงกระบี่วิเศษของโจโฉชื่อกีเทนเกี้ยม*จากแฮหัวอิ๋น*ได้ โจโฉชื่นชมฝีมือจูล่ง สั่งให้จับเป็นห้ามทหารใช้เกาทัณฑ์ระดมยิง แต่จูล่งพาอาเต๊ารบฝ่าออกไปได้ เล่าปี่จึงตั้งจูล่งเป็นองครักษ์คุ้มครองตัวเองและครอบครัว
เมื่อขงเบ้ง*ร่วมมือกับซุนกวน*รบโจโฉ รู้ว่าจิวยี่*คิดกำจัดตนจึงให้จูล่งไปคอยรับตนหลังจากเรียกลมเสร็จแล้ว ชีเซ่ง*นายทหารของโจโฉตามล่า จูล่งใช้เกาทัณฑ์ยิงสายระยางใบเรือของชีเซ่งขาดเพื่อข่มขวัญแล้วพาขงเบ้งหนีไป หลังจากโจโฉแตกทัพเรือไปแล้ว เล่าปี่ชิงเมืองในมณฑลเกงจิ๋ว จูล่งตีเมืองฮุยเอี๋ยง*ได้ เตียวหอม*เจ้าเมืองแซ่เดียวกับจูล่ง ยกย่องจูล่งเป็นพี่ชายและเสนอยกนางฮวนซี*พี่สะใภ้ม่ายของตนซึ่งมีรูปงามมากให้จูล่ง จูล่งปฏิเสธและอธิบายให้ขงเบ้งฟังว่าเพราะตนแซ่เดียวกับเตียวหอมจึงไม่ควรรับพี่สะใภ้เตียวหอมเป็นภรรยา และยังไม่รู้จักเตียวหอมดีพอทั้งตนก็ยังไม่ควรมีภรรยา เนื่องจากยังทำงานช่วยเล่าปี่และบ้านเมืองไม่สำเร็จ ต่อมาเตียวหอมเอาใจออกหาก จูล่งใช้กลอุบายจับตัวได้ เมื่อเล่าปี่แต่งงานกับนางซุนฮูหยิน*น้องสาวซุนกวนแล้วหลงเพลิดเพลินอยู่กับภรรยาไม่กลับเมือง จูล่งนึกได้ว่าขงเบ้งเคยมอบจดหมาย 3 ฉบับไว้ให้ตน จูล่งทำตามคำแนะนำในจดหมาย พาเล่าปี่และนางซุนฮูหยินหนีไปได้โดยจูล่งรบคุ้มกัน
ต่อมาเล่าปี่ยกทัพไปตีเมืองเอ๊กจิ๋ว* (เสฉวน*) ให้จูล่งอยู่ช่วยขงเบ้งที่เมืองเกงจิ๋ว นางซุนฮูหยินพาอาเต๊าลงเรือกลับกังตั๋ง* จูล่งและเตียวหุยไปสกัดชิงตัวอาเต๊ากลับมาได้ เมื่อขงเบ้งยกทัพจากเกงจิ๋วไปช่วยเล่าปี่ตีเสฉวนให้จูล่งเป็นแม่ทัพหน้า ตีเมืองรายทางได้ตลอดไปจนบรรจบกับทัพเล่าปี่ถึงด่านกิมก๊ก* เล่าเจี้ยง*เจ้าเมืองเอ๊กจิ๋วให้เล่าขวน*กับม้าหั้น*คุมทัพมารบ เล่าปี่กำลังจะจัดโต๊ะเลี้ยงม้าเฉียว*ซึ่งเพิ่งจะเข้ามาสวามิภักดิ์ จูล่งออกไปรบครู่เดียวก็ตัดศีรษะเล่าขวนเข้ามาในชั่วเวลาเล่าปี่ยังจัดโต๊ะไม่ทันเสร็จทำให้ม้าเฉียวยำเกรงฝีมือจูล่งมาก เมื่อได้เมืองเอ๊กจิ๋วแล้วเล่าปี่จะเอานาปูนบำเหน็จทหาร จูล่งค้านว่าราษฎรเผชิญภัยสงคราม พลัดพรากจากที่ทำกิน ควรเอาที่นาแบ่งให้ราษฎรจึงจะชนะใจผู้คนทั้งปวง เล่าปี่ก็ทำตาม ฮองตง*เคยรบกับโจโฉแล้วเพลี่ยงพล้ำ จูล่งก็รบแก้ไขเอาฮองตงออกมาได้ โจโฉเห็นธงชื่อจูล่งก็ตกใจแต่ก็รบไล่ทัพจูล่งจนไปถึงค่าย จูล่งใช้กล “ค่ายร้าง” ตีทัพโจโฉแตกพ่ายยับเยิน
เมื่อกวนอูพ่ายศึกเกงจิ๋วถูกซุนกวนฆ่าตาย เล่าปี่จะยกทัพไปตีกังตั๋งแก้แค้น จูล่งทัดทานด้วยเหตุผลว่า โจผี*เพิ่งชิงราชสมบัติพระเจ้าเหี้ยนเต้*ผู้คนกำลังเคียดแค้นควรฉวยโอกาสนี้ปราบโจผีก่อน หากไปรบซุนกวน โจผีคงจะช่วยซุนกวน จะเป็นศึกหนักและการแก้แค้นแทนกวนอูเป็นเรื่องส่วนตัวแต่การปราบโจผีเป็นเรื่องส่วนรวมเพื่อประเทศชาติ แต่เล่าปี่ไม่ฟังจึงพ่ายลกซุน*ยับเยิน แต่จูล่งก็ช่วยเล่าปี่กลับมาได้ เล่าปี่อับอายจนตรอมใจตาย ฝากฝังอาเต๊าไว้กับจูล่งและขงเบ้ง
เมื่อขงเบ้งไปปราบเบ้งเฮ็ก* จูล่งรบชนะทัพเบ้งเฮ๊กและพวกพ้องมีความดีความชอบหลายครั้ง จากนั้นขงเบ้งยกทัพไปตีวุยก๊ก* ม้าเจ๊ก*อวดดีจนเสียเกต๋ง*จุดยุทธศาสตร์สำคัญ ขงเบ้งถอยทัพกลับโดยจูล่งเป็นกองหลัง ทำให้ทัพจ๊กก๊ก*เสียหายไม่มาก ในการรบกับวุยก๊กครั้งหนึ่ง จูล่งรบกับฮันเต๊ก*และลูกชายอีก 4 คนถูกจูล่งจับเป็นได้คนหนึ่ง ยิงตายคนหนึ่ง ใช้ทวนแทงตาย 3 คน เต็งจี๋*ชมจูล่งว่า “ไม่เสียทีท่านเป็นชาติทหาร อายุถึงเจ็ดสิบแล้วยังฝีมือเข้มแข็งหาผู้เสมอมิได้” จูล่งเคยถูกแฮหัวหลิม*ใช้อุบายล่อให้ตกในที่ล้อมแต่กวนหิน*และเตียวเปา*ช่วยออกมาได้ เคยแพ้กลเกียงอุย*ถูกล้อมแต่เตียวเอ๊ก*กับงออี้*ช่วยออกมาได้ ในการรบกับวุยก๊กอีกครั้งหนึ่งจ๊กก๊กเพลี่ยงพล้ำต้องถอยทัพ จูล่งใช้อุบายลวงทัพสุมาอี้*ให้หลงตามไปอีกทางหนึ่งแล้วฆ่าเชาหู*นายทหารวุยก๊กตาย ทัพจ๊กก๊กถอยกลับอย่างราบรื่นเป็นการรบครั้งสุดท้ายของจูล่ง หลังจากนั้นอีกไม่นานจูล่งก็ป่วยตาย อายุได้เจ็ดสิบกว่าปี เมื่อจูล่งตายขงเบ้งเสียใจร้องไห้จนสลบ เมื่อฟื้นขึ้นก็กล่าวว่า “อันจูล่งถึงแก่ความตายนี้ เหมือนหนึ่งแขนซ้ายพระเจ้าเล่าเสี้ยนหัก”
เมื่อล่วงลับแล้วจูล่งได้รับสมัญญาว่าสุนเป๋งโหว โหวเป็นบรรดาศักดิ์เทียบได้กับพระยาของไทย สุนหมายถึงสุขุมปรีชา เป๋งหมายถึงทำการทั้งปวงเป็นระเบียบเรียบร้อยและปราบทุกข์ภัยได้เรียบร้อยราบคาบ
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
Attribution-NonCommercial-NoDerivs (CC BY-NC-ND)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory