ชั่งเขียดเป็นตัวละครในพงศาวดารเรื่องไคเภ็ก เป็นผู้ประดิษฐ์ตัวอักษร เดิมทีเป็นขุนนางของพระเจ้าฮอกฮีสีฮ่องเต้* มีตา 4 ตา เป็นคนสุจริต มีสติปัญญา

วันหนึ่งชั่งเขียดได้เดินทางไปเที่ยวที่ภูเขาเตงเอียงฮือซัว* แล้วลงมายังริมฝั่งแม่น้ำชื่อง่วนฮูลกจุย* พบเต่าตัวหนึ่งจึงพิจารณาดูบนกระดองเต่าแล้วพบหนังสือฉบับหนึ่ง ชั่งเขียดคิดว่าพระอินทร์หรือพระพรหมเป็นผู้บันดาลมาให้จึงหยิบหนังสือเดินทางกลับบ้าน

ครั้นคลี่อ่านก็รู้ว่าหนังสือนั้นเป็นตำราโหราศาสตร์ว่าด้วยฟ้าและดิน จึงนำตัวอักษรในหนังสือนั้นมาประดิษฐ์เป็นอักษรอื่นๆ ต่อไปได้อีก ครั้งหนึ่งชั่งเขียดไม่เข้าใจข้อความบางตอนในหนังสือ จึงออกไปแหงนมองท้องฟ้า พอคิดได้ก็เกิดเป็นเมล็ดข้าวเปลือกตกลงมาจากท้องฟ้าและมีเสียงเทพารักษ์และปีศาจร้องอื้ออึง ความทราบถึงพระเจ้าฮอกฮีสีฮ่องเต้ ชั่งเขียดจึงทูลเรื่องราวความเป็นมาและกล่าวว่าเป็นนิมิตดี แล้วถวายหนังสือนั้นแด่พระเจ้าฮอกฮีสีฮ่องเต้ พระองค์ตรัสถามถึงเนื้อความในหนังสือ ชั่งเขียดได้ทูลว่าหนังสือเล่มนี้สอนให้มนุษย์รู้เกี่ยวกับฟ้าดินและธรรมเนียมต่าง ๆ และสอนให้ประสมอักษรและเรียกชื่ออักษร

พระเจ้าฮอกฮีสีฮ่องเต้ดีพระทัยจึงรับสั่งให้ชั่งเขียดคัดลอกแล้วส่งไปที่บ้านอาจารย์ ให้สอนราษฎรเรียนหนังสือ ทำให้เกิดตัวอักษรจีนขึ้นนับตั้งแต่นั้นมา