TLD-001-152
พระรถคำฉันท์
ฉันท์
โคลงสี่สุภาพ , โตฎกฉันท์ 12 , อินทรวิเชียรฉันท์ , สัทธราฉันท์ , สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ , วสันตดิลกฉันท์ , มาลินีฉันท์ , กาพย์สุรางคนางค์ , กาพย์ฉบัง
พระรถคำฉันท์ขึ้นต้นด้วยบทไหว้ครู และเริ่มเรื่องตั้งแต่นางเมรีตื่นขึ้นในตอนเช้าไม่พบ พระรถก็ออกตามหาแต่ไม่เห็น นางจึงให้ยกกองทัพออกติดตามไปจนพบ พระรถโปรยยาเป็นมหาสมุทรขวางกั้นทัพไว้ นางเมรีรำพันขอร้องให้พระรถกลับคืนมาอยู่กับนางแต่ก็ไม่เป็นผล ในที่สุดนางเมรีเสียใจจนสิ้นชีวิตอยู่ริมฝั่งมหาสมุทรนั้น พระรถจึงรีบนำยากลับมารักษาดวงตาให้แม่และป้าจนหาย และกลับไปเฝ้าพระราชบิดา เมื่อนางยักษ์ทราบว่าพระรถนำมะงั่วหาวมะนาวโห่มาได้สำเร็จ ไม่เสียชีวิตตามอุบายของตนก็โกรธ จึงคืนร่างเป็นยักษ์เพื่อจะทำร้ายพระรถ พระรถจึงฆ่านางยักษ์ตายในที่สุด
ศิลปากร, กรม. พระรถคำฉันท์. กรุงเทพฯ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์, 2548.
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory
นามานุกรม
