รหัสข้อมูล
ชื่อเรื่องหลัก
ยุคสมัย
ผู้แต่ง
คำประพันธ์
เนื้อเรื่องย่อ
หญิงงามในตระกูลสูงนางหนึ่งกำลังจะเข้าสู่พิธีอาวาหมงคล ได้เดินทางไปยังเคหสถานของฝ่ายชายพร้อมกับขบวนญาติมิตรและบริวารที่เดินทางไปส่ง ต้องผ่านป่าและถิ่นทุรกันดาร ในป่านั้นมีพญาสิงห์กำลังพาบริวารออกล่าเหยื่อ เมื่อเห็นขบวนของนางก็ส่งเสียงคำรามและตั้งใจจะล่าคนมาเป็นอาหาร คนที่มาในขบวนแตกตื่นตกใจกลัวและเสียขวัญเป็นอันมาก พากันหนีเอาตัวรอดไปหมด ทิ้งนางไว้แต่เพียงผู้เดียว เมื่อพญาสิงห์ได้เห็นนางก็นึกรัก จึงไล่บริวารออกให้ห่างไม่ให้ทำร้าย แล้วตรงเข้าแบกร่างของนางกลับไปยังถ้ำที่อยู่ เมื่อนางฟื้นจากสลบก็เห็นว่าพญาสิงห์มิได้มีท่าทีจะทำร้ายตน แต่กลับมีกิริยาประหนึ่งชายหนุ่มที่มีจิตประดิพัทธ์ต่อหญิงสาว
ในที่สุด พญาสิงห์กับนางก็ได้อยู่ร่วมกัน พญาสิงห์พยายามปรนนิบัติดูแลนางให้มีความสุข ต่อมาเมื่อนางมีบุตร นางก็พาบุตรกลับไปยังหมู่บ้านที่จากมาเพื่อจะตามหาญาติมิตร แต่เมื่อมาถึงหมู่บ้านของตนนางไม่พบใคร ครั้นถามคนในหมู่บ้านจึงรู้ว่าญาติพี่น้องของนางตายจากไปแล้ว บางคนก็ย้ายไปอยู่ที่อื่นนานมาแล้ว นางรู้สึกเสียใจมากที่ไม่มีที่พึ่งพิง จึงไปขออาศัยเพื่อนอยู่และเพื่อนก็ช่วยเหลือโดยปลูกบ้านให้นางอยู่
ฝ่ายพญาสิงห์เมื่อกลับจากป่าพร้อมกับบริวารมาถึงถ้ำที่อยู่ไม่พบนางก็แปลกใจ พบแต่สิ่งของต่างๆ วางไว้เกลื่อน จึงแน่ใจว่าทั้งลูกและภรรยาหนีไปแล้ว พญาสิงห์เสียใจและโกรธมาก แต่ก็ไม่ออกติดตาม
วัตถุประสงค์
ผู้เรียบเรียง
เอกสารอ้างอิง
ชิต บุรทัต อาจิณ จันทรัมพร และช่วย พูลเพิ่ม, บรรณาธิการ. 100 ปี ชิต บุรทัต. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ดอกหญ้า, 2535.
คำสำคัญ
หมายเหตุ
ชิต บุรทัต ประพันธ์โดยใช้ฉันท์ชนิดต่างๆ 9 ชนิดจำนวน 173 บท ลงพิมพ์ในนิตยสารชื่อ เอกชน เมื่อพ.ศ. 2485
นามานุกรม
