รหัสข้อมูล
ชื่อเรื่องหลัก
บทละครดึกดำบรรพ์เรื่อง มณีพิชัย
ยุคสมัย
ผู้แต่ง
คำประพันธ์
เนื้อเรื่องย่อ
เริ่มเรื่องเมื่อท้าวพิชัยนุราชให้เสนาออกมาป่าวร้องหาคนไปช่วยรักษาพระมเหสีจันทรซึ่งถูกงูกัด หากผู้ใดช่วยได้จะได้สมบัติกึ่งพระนครและได้ทองเท่าลูกฟัก พราหมณ์ยอพระกลิ่นรับอาสา เมื่อมณีพิชัยโอรสของนางจันทรได้พบพราหมณ์ก็เกิดสงสัยว่าคงจะเป็นชายาของพระองค์ ก่อนจะรักษานางจันทร พราหมณ์ได้ขอสัญญาจากมณีพิชัยว่าถ้าตนรักษานางจันทรหายมณีพิชัยต้องยอมไปเป็นทาส มณีพิชัยยอมสัญญา
เมื่อนางจันทรฟื้นพราหมณ์ก็หลอกถามเรื่องราว นางจันทรจึงเล่าเรื่องที่ตนเคยใส่ร้ายยอพระกลิ่นให้ฟัง ท้าวพิชัยนุราชแอบได้ยินก็ด่าว่านาง ท้าวพิชัยนุราชอ้อนวอนพราหมณ์ไม่ให้นำมณีพิชัยไปเป็นทาสแต่ไม่เป็นผล จึงต้องจำยอม
มณีพิชัยอยู่กับพราหมณ์ที่ศาลาในป่าก็ยิ่งสงสัยว่าพราหมณ์คือยอพระกลิ่น พราหมณ์แกล้งลองใจมณีพิชัยว่าจะออกไปหาเครื่องยาในป่า ให้มณีพิชัยอยู่เฝ้าศาลา แล้วตนจะให้น้องสาวมาอยู่เป็นเพื่อน แล้วนางก็แปลงตนเป็นน้องสาวพราหมณ์มายั่วยวน แต่มณีพิชัยไม่ยินดี น้องสาวพราหมณ์จึงกลับไป บทละครดึกดำบรรพ์จบลงตอนที่พราหมณ์ยอพระกลิ่นเข้ามาต่อว่ามณีพิชัยว่าลวนลามน้องสาวตน มณีพิชัยปฏิเสธ และพราหมณ์ยอมเชื่อ
วัตถุประสงค์
ผู้เรียบเรียง
เอกสารอ้างอิง
นริศรานุวัติวงศ์, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยา. ชุมนุมบทละครและบทขับร้อง. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนศิวพร, 2514.
คำสำคัญ
มณีพิชัย , ยอพระกลิ่น , นางจันทร , ท้าวพิชัยนุราช , พราหมณ์ , ท้าววรกรรณ , นางบุษบง , เมืองปาตลี , นางเกษณี , พระอินทร์จำแลง , กลิ่นกายหอม , ยอพระกลิ่น , ปล้องไผ่
นามานุกรม
