รหัสข้อมูล
ชื่อเรื่องหลัก
ยุคสมัย
ผู้แต่ง
คำประพันธ์
เนื้อเรื่องย่อ
เนื้อเรื่องย่อ ระเด่นลันไดอาศัยอยู่บริเวณเสาชิงช้าหน้าโบสถ์พราหมณ์ มีอาชีพสีซอขอทานอยู่ตามตลาด วันหนึ่งเดินทางมาถึงริมหัวป้อม พบนางประแดะภรรยาของท้าวประดู่ ระเด่นลันไดสีซอและร้องเพลงให้ฟัง นางประแดะถูกใจจึงให้ข้าวกล้องและปลาสลิดแห้ง ระเด่นลันไดเกี้ยวพาราสีและให้สัญญาว่าตอนดึกจะเข้าหา ขอให้นางประแดะเปิดประตูไว้คอยท่า ส่วนท้าวประดู่กลับจากเลี้ยงวัว เห็นข้าวกล้องพร่องไปและปลาสลิดแห้งหายไปหมดซักไซ้ได้ความว่าให้ระเด่นลันไดไป ท้าวประดู่โกรธจึงทุบตีและขับไล่นาง
ครั้นตกดึกระเด่นลันไดลอบเข้าไปหานางประแดะในห้องพบท้าวประดู่ ต่างฝ่ายต่างเล้าโลมกันเพราะคิดว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นนางประแดะ เมื่อรู้ว่าผิดตัวจึงร้องเอะอะขึ้น ระเด่นลันไดหนีมาถึงร้านริมถนน พบนางประแดะนั่งร้องไห้จึงพานางไปอยู่ด้วย ต่อมานางกระแอแม่ค้าขายข้าวเหนียวชาวทวายคนรักของระเด่นลันไดคิดถึงระเด่นลันไดจึงไปหา นางกระแอแอบเห็นระเด่นลันไดอยู่กับนางประแดะก็หึงหวงจึงแกล้งทำเป็นทวงค่าข้าวเหนียว ระเด่นลันไดปลอบโยน
วัตถุประสงค์
ผู้เรียบเรียง
เอกสารอ้างอิง
บทละคอนเรื่องพระมะเหลเถไถ เรื่องอุณรุทร้อยเรื่อง เรื่องระเด่นลันได กลอนเพลงยาวเรื่องหม่อมเป็ดสวรรค์ เรื่องพระอาการประชวรของกรมหมื่นอัปสรสุดาเทพ. กรุงเทพฯ : บรรณาคาร, 2514.
คำสำคัญ
นามานุกรม
