เนื้อเรื่องกล่าวถึง เมื่อครั้งที่พระพุทธเจ้าเสด็จขึ้นไปโปรดพุทธมารดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เทวดาองค์หนึ่งนามว่าสุปดิดอาศัยอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ด้วย สุปดิดเทวบุตรมัวเมากับความสุขจนใกล้จะสิ้นบุญ อากาศจารีเทวบุตรผู้เป็นสหายจึงมาเตือนว่าสุปดิดจะสิ้นบุญจากเทวโลกต้องไปเกิดในอเวจี เมื่อพ้นจากนรกต้องไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานคือแร้ง กา สุนัข และเต่า จากนั้นต้องไปเกิดเป็นคนพิการตาบอดหูหนวกไร้ญาติอีกเจ็ดชาติ สุปดิดเทวบุตรกังวลเรื่องผลกรรม จึงไปเฝ้าพระอินทร์ พระอินทร์แนะให้สุปดิดเทวบุตรไปเฝ้าพระพุทธเจ้า  พระพุทธเจ้าจึงทรงแสดงอกุศลกรรมของสุปดิดเทวบุตร  สุปดิดเทวบุตรทูลขอให้พระพุทธเจ้าทรงช่วย พระพุทธเจ้าจึงทรงแสดงคุณของมนต์ชื่ออุณหิตวิไชย สุปดิดเทวบุตรบูชาพระรัตนตรัยและเรียนมนต์อุณหิตวิไชย เมื่อได้ถือศีลและสวดอุณหิตวิไชยแล้วสุปดิดเทวบุตรจึงยังได้อยู่ในเทวโลก

สยาม ภัทรานุประวัติ 

หนังสืออุณหิตวิไชยคำลิลิต. พระนคร : โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, 2467. (หม่อมเจ้าปิยภักดีพิมพ์อุทิศส่วนกุศลถวาย พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นวิศณุนารถนิภาธร ในการทำบุญสมโภชพระอัฐิ พ.ศ. 2467)

พระพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดพุทธมารดา , สุปดิดเทวบุตร , สวรรค์ , ดาวดึงส์ , อากาศจารีเทวบุตร , กรรม , รักษาศีล